خاك راهم - آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم - غزل 361 - ۳۶۱ - فال حافظ با معنی و تفسیر کامل

خاك راهم - آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم - غزل 361 - ۳۶۱ 361 - خاك راهم آنكه پامال جفا كرد چو خاك راهم اك مي بوسم و عذر قدمش مي خواهم من نه آنم كه به جور از تو بنالم حاشا بنده معتقد و چاكر دولتخواهم بسته ام درخم گيسوي تو اميد دراز ن مبادا كه كند دست طلب كوتاهم ذره خاكم و در كوي توام وقت خوش است ترسم اي دوست كه بادي ببرد ناگاهم صوفي صومعه عالم قدسم ليكن اليا دير مغان است حوالتگاهم پير ميخانه سحر جام جهان بينم داد ونرد آن آينه از حسن تو كرد آگاهم با من راه نشين خيز و سوي ميكده آي تا د رآن حلقه ببيني كه چه صاحب جاهم مست بذشتي و ازحافظت انديشه نبود آه اگر دامن حسن تو بگيرد آهم خوشم آمد كه سحر خسرو خاور مي گفت باهمه پادشهي بنده توران شاهم Ghazal 361 (English) That one the true Beloved ,or the murshid who ,like the trodden dust of the path ,made me trampled of tyranny , The dust of the path of His foot I kiss ; and for the trouble of His approach ,pardon beg . Not that one am I ,who bewail of violence from Thee .God forbid The faithful servant ; and slave ,well - wishing ,I am . In the curl of Thy long tress ,my long hope ,have I bound Be it not that my hand of search ,short it the tress should make cut An atom of dust ,I am and ,in Thy street ,pleasant ,is my time Friend I fear that suddenly ,me ,a great wind of calamity may take . In the morning ,the Pir of the wine - house the perfect murshid me ,the cup world - viewing the heart pure of impurity of beholding other than God gave And in that world - viewing cup like a mirror ,me ,informed of Thy beauty ,made . The Sufi of the lofty cloister of the holy world am I .But , Now ,the lowly cloister of the Magians is the charge of mine . With me ,the road .sitter ,arise and to the wine - house of love come So that thou mayst see how in that circle of zikr va fikr master of rank ,am I . Intoxicated ,Thou passedest and of Hafiz ,no thought was Thine Alas if the skirt of Thy beauty ,my morning sigh should catch consume Happy to me it came when ,in the morning ,the Khusrau of the east the resplendent sun spake Notwithstanding all my sovereignty ,the slave of the Turan King am I . Ghazal 361 (French) Celui-là le vrai Bien-Aimé, ou le murshid qui, comme la poussière foulée du sentier, m'a fait fouler aux pieds de la tyrannie, Je baise la poussière du chemin de son pied; et pour les ennuis de son approche, pardonnez-moi Ce n'est pas moi qui me pleure la violence de ta part. Le fidèle serviteur; et esclave, souhaitant bien, je le suis. Dans la boucle de ta longue tresse, mon long espoir, ai-je lié N'est-ce pas que ma main de recherche, bref, les arbres doivent faire couper Un atome de poussière, je suis et, dans ta rue, agréable, c'est mon temps Ami, je crains que tout à coup, moi, un grand vent de calamité ne prenne. Le matin, le Pir du vin - loge le parfait murshid moi, le monde de la coupe - regardant le cœur pur d'impureté de voir autre que Dieu a donné Et dans ce monde - visionnant la coupe comme un miroir, moi, informé de ta beauté, fait. Je suis le soufi du haut cloître du monde saint. Maintenant, l'humble cloître des mages est ma charge. Avec moi, la route .sitter, lève-toi et au vin - maison de l'amour viens Afin que vous puissiez voir comment, dans ce cercle de zikr va fikr, je suis maître de rang. Enivré, tu as dépassé et de Hafiz, aucune pensée n'était à toi Hélas si la jupe de ta beauté, mon soupir du matin doit attraper consommer Heureux pour moi, il est venu quand, le matin, le Khusrau de l'Est a parlé du soleil resplendissant Malgré toute ma souveraineté, je suis l'esclave du roi Turan.