نبرد کرنال
267 بار بازدید -
پارسال
-
پیروزی نادر شاه در برابر
پیروزی نادر شاه در برابر امپراتوری رو به زوال اما ثروتمند گورکانی هند، باعث شد تا او بتواند تا با غنایم این جنگ، هزینه جنگ‌های فرسایشی با همسایه غربی ایران، یعنی امپراتوری عثمانی را تأمین کرده و این جنگ‌ها را از سر گیرد، هرچند سرانجام نتیجه قطعی‌ای در مرزهای غربی امپراتوری خود به دست نیاورد.[۲] مهمترین تاکتیک نظامی نادر:
وقتدر بیست و چهارم فوریه ۱۷۳۹، نادرشاه در کرنال سپاه گورکانی را به سختی شکست داد. محمدشاه که انتظار شکست از نیروهای ایران که به لحاظ نفرات بسیار کم تعدادتر بودند را نداشت، بلافاصله تسلیم نادر شد و شاه ایران به همراه فرمانروای گورکانی در اولین روز نوروز وارد دهلی شدند.[۶] نادر در این شهر خطبه خواند و به نام خود سکه زد. او همه خزانه سلطنتی هندوستان را نیز به عنوان غنیمت جنگی مال خود کرد.
لشکرِ محمدشاه شامل ۳۰۰٬۰۰۰ سرباز، ۲۰۰۰ فیل[۷][۸] و ۳۰۰۰ قبضه توپ بود، اما با احتسابِ همراهان‌شان به یک میلیون نفر می‌رسید. لشکرِ نادرشاه در ۹ ذیقعده ۱۱۵۱ ه.ق/۱۹ فوریه ۱۷۳۹ م به شاه‌آباد در حدود ۵۰ کیلومتریِ اردوی مغول در کرنال رسید و اردو زد. در روزهای ۱۴ و ۱۵ ذیقعده/۲۳ و ۲۴ فوریه، نبردِ سنگینی درگرفت و نهایتاً سپاه ایران توانست لشکرِ مغولیِ هند را شکست دهد. چند روز پس از آن به مذاکره میان نادرشاه و نظام‌الملک برای انعقادِ صلح گذشت و قرار شد محمدشاه شخصاً به دیدارِ نادرشاه برود. ۱۷ ذیقعده/۲۶ فوریه محمدشاه به دیدار نادرشاه رفت.[۹][۱۰] محمد شاه، پس از صرفِ ناهارِ تشریفاتی با فاتح — که پیروی از آداب و رسومِ سنتیِ دربارهای صفوی و مغول و همراه با گفتگویی به زبان تُرکی بود —[۱۱] شب به اردوی خویش بازگشت. در چند روزِ آینده نیز دیدارهای بیشتری میان رجالِ دو طرف انجام شد. ۲۵ ذیقعده/۵ مارس نظام‌الملک از سوی نادرشاه احضار، و به او گفته شد که محمدشاه مجدداً باید به دیدار نادرشاه برود. روز بعد محمدشاه همراه با همسران و همراهانش به اردوی نادرشاه رفت.[۱۲][۱۳] سربازانِ سپاهِ مغول آزاد شدند تا به خانهٔ خویش بازگردند اما توپخانه و رجالِ بازمانده در اردوی مغول به اردوی نادرشاه آورده شدند. در اول ذیحجه/۱۲ مارس سپاهِ نادرشاه همراه با محمدشاه به سوی دهلی حرکت کرد. ۹ ذیحجهٔ ۱۱۵۱ ه.ق/۲۰ مارس ۱۷۳۹ م، نادرشاه به دهلی، پایتختِ امپراتوری مغولیِ هند پا گذاشت.[۱۴] برای نادرشاه خطبه خوانده، و سکه‌هایی به‌نامش ضرب شد.[۱۵][۱۶]ی دو سپاه هند و ایران به یکدیگر رسیدند نادرشاه فرمان داد تا شتر هایی که به خود از ایران آورده اند رو به صف کنند و سپس دستور داد روی کوهان شتر ها دیگ های پر از قیر و هیزم در دیگ ها بریزند و آن ها را آتش بزنند، فرمان اجرا شد و شتران با صدا هایی بلند با سرعت به سوی لشگریان هند که در حال حمله به سوی سپاه نادر بودند حمله ور شدند ، خط اول ارتش را که فیل ها تشکیل میدادند به سوی سپاهیان نادر می آمدند اما وقتی شتران به آنها نزدیک شدن فیل ها وحشت زده به سوی سپاهیان محمد گورکانی بازگشتند ، خیلی ها از سپاهیان محمد گورکانی کشته شدند و صف ها و آرایش نظامی ارتش هند به هم ریخت اکنون همه چی برای پیروزی سپاهیان نادر شاه آماده بود
#تاریخ
#نبرد
#history
وقتدر بیست و چهارم فوریه ۱۷۳۹، نادرشاه در کرنال سپاه گورکانی را به سختی شکست داد. محمدشاه که انتظار شکست از نیروهای ایران که به لحاظ نفرات بسیار کم تعدادتر بودند را نداشت، بلافاصله تسلیم نادر شد و شاه ایران به همراه فرمانروای گورکانی در اولین روز نوروز وارد دهلی شدند.[۶] نادر در این شهر خطبه خواند و به نام خود سکه زد. او همه خزانه سلطنتی هندوستان را نیز به عنوان غنیمت جنگی مال خود کرد.
لشکرِ محمدشاه شامل ۳۰۰٬۰۰۰ سرباز، ۲۰۰۰ فیل[۷][۸] و ۳۰۰۰ قبضه توپ بود، اما با احتسابِ همراهان‌شان به یک میلیون نفر می‌رسید. لشکرِ نادرشاه در ۹ ذیقعده ۱۱۵۱ ه.ق/۱۹ فوریه ۱۷۳۹ م به شاه‌آباد در حدود ۵۰ کیلومتریِ اردوی مغول در کرنال رسید و اردو زد. در روزهای ۱۴ و ۱۵ ذیقعده/۲۳ و ۲۴ فوریه، نبردِ سنگینی درگرفت و نهایتاً سپاه ایران توانست لشکرِ مغولیِ هند را شکست دهد. چند روز پس از آن به مذاکره میان نادرشاه و نظام‌الملک برای انعقادِ صلح گذشت و قرار شد محمدشاه شخصاً به دیدارِ نادرشاه برود. ۱۷ ذیقعده/۲۶ فوریه محمدشاه به دیدار نادرشاه رفت.[۹][۱۰] محمد شاه، پس از صرفِ ناهارِ تشریفاتی با فاتح — که پیروی از آداب و رسومِ سنتیِ دربارهای صفوی و مغول و همراه با گفتگویی به زبان تُرکی بود —[۱۱] شب به اردوی خویش بازگشت. در چند روزِ آینده نیز دیدارهای بیشتری میان رجالِ دو طرف انجام شد. ۲۵ ذیقعده/۵ مارس نظام‌الملک از سوی نادرشاه احضار، و به او گفته شد که محمدشاه مجدداً باید به دیدار نادرشاه برود. روز بعد محمدشاه همراه با همسران و همراهانش به اردوی نادرشاه رفت.[۱۲][۱۳] سربازانِ سپاهِ مغول آزاد شدند تا به خانهٔ خویش بازگردند اما توپخانه و رجالِ بازمانده در اردوی مغول به اردوی نادرشاه آورده شدند. در اول ذیحجه/۱۲ مارس سپاهِ نادرشاه همراه با محمدشاه به سوی دهلی حرکت کرد. ۹ ذیحجهٔ ۱۱۵۱ ه.ق/۲۰ مارس ۱۷۳۹ م، نادرشاه به دهلی، پایتختِ امپراتوری مغولیِ هند پا گذاشت.[۱۴] برای نادرشاه خطبه خوانده، و سکه‌هایی به‌نامش ضرب شد.[۱۵][۱۶]ی دو سپاه هند و ایران به یکدیگر رسیدند نادرشاه فرمان داد تا شتر هایی که به خود از ایران آورده اند رو به صف کنند و سپس دستور داد روی کوهان شتر ها دیگ های پر از قیر و هیزم در دیگ ها بریزند و آن ها را آتش بزنند، فرمان اجرا شد و شتران با صدا هایی بلند با سرعت به سوی لشگریان هند که در حال حمله به سوی سپاه نادر بودند حمله ور شدند ، خط اول ارتش را که فیل ها تشکیل میدادند به سوی سپاهیان نادر می آمدند اما وقتی شتران به آنها نزدیک شدن فیل ها وحشت زده به سوی سپاهیان محمد گورکانی بازگشتند ، خیلی ها از سپاهیان محمد گورکانی کشته شدند و صف ها و آرایش نظامی ارتش هند به هم ریخت اکنون همه چی برای پیروزی سپاهیان نادر شاه آماده بود
#تاریخ
#نبرد
#history
پارسال
در تاریخ 1401/11/07 منتشر شده
است.
267
بـار بازدید شده