حکایت شخصی که در راه مردم خار میکاشت | مثنوی معنوی مولانا - دفتر دوم

حکایت گفتن والی به آن مرد که خاربن ها را بر کند . شخصی مردم آزار بر سرِ راهِ عابران ، خاربِن هایی می کاشت . بوته های خار هر روز می رویید و نوکِ تیز خارها پای مردم را می خَست و جامه هاشان را پاره می کرد . هر چه عابران بدو می گفتند که از این کار دست بدار نمی پذیرفت . تا آنکه حاکمِ شهر او را احضار کرد و بدو گفت هر چه زودتر خاربن ها را برکن . او قول داد که چنین کند امّا به عهدش وفا نکرد و خارها همچنان می رویید و موجبِ آزار عابران می شد . تا آنکه حاکم دوباره بدو گفت : اینقدر امروز و فردا مکن . چون خاربن ها هر روز در زمین استوارتر شود و تو ناتوان تر . تا بدانجا که نخواهی توانست آنها را از زمین برکنی . مولانا می فرماید هر یک از صفات ناپسند آدمی همچون خاربنی است که اگر زود کنده نشود در عمق ضمیر و شخصیتِ آدمی جای می گیرد و ز آن پس مقابله با آن صفات برای شخص ، بسی دشوار بلکه محال می آید . پس فرصت را غنیمت بشمار و هر چه زودتر بدی های خود را اصلاح کن که هر چه بر عُمرت بگذرد آن صفات ، در تو استوارتر گردد . و اما ببینید و بشنوید ادامه ماجرا را... . برش های کلیدی حکایت: 02:05 - شرح و تفسیر 02:10 - اشاره به داستان مردی که کلوخ در آب جوی می انداخت 02:22 - تعریف نیایش 02:40 - جنگیدن با نفس چگونه است؟ 03:53 - مردی که خار میکاشت نماد چیست؟ 03:58 - خار نماد چیست؟ . اگر از تماشای ویدئو لذت بردید، لطفا لایک کنید و نظرتون رو ثبت کنید، حتی با یه استیکر. با کمال میل پذیرای انتقادات محترمانه و سازنده شما هستم.

• #فرهنگ_و_هنر
• #شخصی_که_در_راه_مردم_خار
• #شخصی_که_خار_میکاشت
• #دفتر_دوم_مثنوی
• #مثنوی_معنوی