حکایت پیر چنگی | مثنوی معنوی مولانا

خلاصه حکایت پیر چنگی و عمر در عهد عُمَر ، رامشگری چنگ نواز بود که آواز دلاویز او همانند دَمِ اسرافیل ، مُردگان را زندگی و نشاط می بخشید . او عُمری را بر این کار سپری کرد و رفته رفته برف پیری بر سر و رویش باریدن گرفت و کمرش از بارِ سنگین عُمر خمیده گشت و ابروانش بر روی چشمانش فرو خُفت . آواز دلپذیرش به ناخوشی گرایید و دیگر کسی طالب ساز و آواز او نبود . و او یکه و تنها در فقر و فاقه و ناتوانی غوطه ور شد تا آنکه پیوند امیدش از خلق ، گسست و دل به امید حق بست . تا اینکه شبی به گورستانی خاموش و فراموش در حومۀ مدینه رفت و با خود گفت : این بار باید برای خدا زخمه ها را بر رشته ساز به رفتار آورم و تنها برای او بنوازم تا که حصّه ای از دریای بیکران رحمت الهی بر گیرم و دستمزدی ستانم . او در نواختن زخمه ها غرقه شد و آنقدر چنگ نواخت که رنچه و ناتوان سر بر بالین نهاد و به خوابی ژرف فرو رفت . و اما ببینید و بشنوید ادامه داستان را... . فهرست مطالب: 08:43 - شرح و تفسیر نمادها و رمزها 08:47 - اشاره به داستان بازگار و طوطی 09:44 - پیرچنگی نماد چیست؟ 13:19 - تولد از نقطه نظر مولوی 15:36 - چنگ نماد چیست؟ 18:37 - نتیجه و خلاصه داستان پیر چنگی مولانا .

• #کارتون_و_انیمیشن
• #معنی_شعر_پیر_چنگی
• #داستان_پیر_چنگی_مولانا
• #خلاصه_داستان_پیر_چنگی_م
• #پیر_چنگی_مثنوی
• #پير_چنگي