سکوت آغاز بیداد است - ۱۳۹۷

شاعر: سهراب دهقان منشادی/ نوحه خوان : حسین کاسب/ هیات: فهادان یزد / مکان:مسجد حظیره یزد/ ......................................... متن شعر: سکوت آغاز بیداد است دهان لبریز فریاد است سر سبزم اگر بر نی زبان سرخم آزاد است در این غوغا که جان ها بی پناه است تماشای مصیبت ها گناه است هزاران نامه را این قوم کوفی نوشتند و سراسر رو سیاه است دگر جای صبوری نیست و کوفه جای دوری نیست تمام کوچه های کوفه بن بست است هجوم بغض ها راه گلو بسته است مسلمانان بپاخیزید خدایان دروغین را فرو ریزید وقتی دل و جان در قحطه ی ایمان است ایمان همه جا تنها ز غم نان است وقتی زر و سیم همخانه ی فتوا شد تا شاه با شیخ همراه و هم آوا شد باید با خون وضو سازیم سر در راه خدا بازیم سکوت آغاز بیداد است دهان لبریز فریاد است سر سبزم اگر بر نی زبان سرخم آزاد است در این غوغا که جان ها بی پناه است تماشای مصیبت ها گناه است هزاران نامه را این قوم کوفی نوشتند و سراسر رو سیاه است دگر جای صبوری نیست و کوفه جای دوری نیست میان خیمه بانویی نوا خوان است کنار خالیه گهواره گریان است فکنده در حرم آوای لالایی به سوز ناله ی خود کرده غوغایی مادر آغوش مرا دریاب خاموش منشین ای حنجره ی سیرآب آرام، آرام ای اشک جگر سوزم یک دم بگذار من دیده بر افروزم خون او تا ابد جاری است فریاد سرخ بیداری است سکوت آغاز بیداد است زمان لبریز فریاد است سر سبزم اگر بر نی زبان سرخم آزاد است در این غوغا که جان ها بی پناه است تماشای مصیبت ها گناه است هزاران نامه را این قوم کوفی نوشتند و سراسر رو سیاه است دگر جای صبوری نیست و کوفه جای دوری نیست فدای آن که خونش تا ابد جاری است همیشه نام او معنای بیداری است نگاه خواهرش یک آسمان صبر است علمدارش خداوند وفاداری است عباس برخیز دنیا شب عاشورا است دنیا هر روز در دلهره ی فرداست سقا بنگر عالم همه عطشانند مردم اینجا در حسرت انسانند ای دست فتاده از پیکر ما هم تشنه ایم و بی یاور سکوت آغاز بیداد است دهان لبریز فریاد است سر سبزم اگر بر نی زبان سرخم آزاد است در این غوغا که جان ها بی پناه است تماشای مصیبت ها گناه است هزاران نامه را این قوم کوفی نوشتند و سراسر رو سیاه است دگر جای صبوری نیست و کوفه جای دوری نیست