Choroby wewnętrzne 10-14 [#3]

Pytanie nr 10
W jakich sytuacjach klinicznych dochodzi do obniżenia wartości wskaźnika transferu
tlenku węgla w płucach (DLCO)?
1) we włóknieniu śródmiąższowym płuc;
2) wypełnienia światła pęcherzyków przez krew;
3) w kontrolowanej astmie;
4) w rozedmie;
5) w przebiegu ciężkich zaburzeniach perfuzji (na przykład w przebiegu zatoru tętnicy
płucnej).
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,5.
B. 1,3.
C. 1,4,5.
D. 2,3,5.
E. 1,2,3,4.
Pytanie nr 11
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące nowotworu neuroendokrynnego żołądka:
A. może wystąpić w przebiegu zespołu Zollinger-Ellisona.
B. sporadyczny nowotwór (typ 3) jest związany z najgorszym rokowaniem z powodu
skłonności do rozsiewu.
C. może wystąpić na podłożu zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka.
D. wystąpienie „zespołu rakowiaka” świadczy o dużym zaawansowaniu choroby
(przerzuty).
E. do rozpoznania wystarczające jest stwierdzenie ponad dwukrotnie podwyższonego
stężenia chromograniny A we krwi.
Pytanie nr 12
U 23-letniej chorej z rozpoznanym od miesiąca reumatoidalnym zapaleniem stawów,
która do tej pory nie rodziła, nie należy w terapii stosować:
A. leflunomidu.
B. metotreksatu.
C. niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
D. glikokortykosteroidów.
E. kwasu foliowego w dawce powyżej 5 mg/d.
Pytanie nr 13
Jakie sytuacje kliniczne mogą prowadzić do wystąpienia niedomykalności aortalnej?
1) rozwarstwienie aorty typu B wg klasyfikacji Stanford;
2) dylatacja aorty w przebiegu wieloletniego nadciśnienia tętniczego;
3) kardiomiopatia niedokrwienna z rozstrzenią lewej komory;
4) ubytek w przegrodzie międzykomorowej typu odpływowego;
5) ostre zapalenie mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,3.
B. 1,3,5.
C. 4,5.
D. 2,4.
E. tylko 2.
Pytanie nr 14
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zasad i czasu leczenia przewlekłego
zapalenia wątroby typu B (PZW B):
A. PZW B powinno leczyć się pegylowanym interferonem dożywotnio.
B. PZW B powinno leczyć się lamiwudyną dożywotnio u każdego chorego HBsAg
dodatniego.
C. PZW B powinno leczyć się entekawirem lub tenofowirem przez 48 tygodni.
D. PZW B powinno leczyć się pegylowanym interferonem u wybranych chorych przez
48 tygodni lub entekawirem lub tenofowirem do utraty antygenu HBs i pojawienia się
anty-HBs.
E. PZW B nie wymaga obecnie leczenia przeciwwirusowego.