پنج دقیقه با رباعیات زیبای خیام Five minutes of Khayyam poems

آن قصر که جمشید در او جام گرفت آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر دیدی که چگونه گور بهرام گرفت #خیام ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم وین یک دمِ عمر را غنیمت شمریم فردا که ازین دیرِ فنا درگذریم با هفت‌هزارسالگان سربه‌سریم #خیام ساقی گل و سبزه بس طربناک شده‌ست دریاب که هفته دگر خاک شده‌ست می نوش و گلی بچین که تا درنگری گل خاک شده‌ست و سبزه خاشاک شده‌ست #خیام اجرام که ساکنان این ایوان‌اند اسباب تردد خردمندان‌اند هان تا سر رشتهٔ خرد گم نکنی کآنان که مدبرند سرگردان‌اند #خیام این قافلهٔ عمر عجب می‌گذرد دریاب دمی که با طرب می‌گذرد ساقی غم فردای حریفان چه خوری پیش آر پیاله را که شب می‌گذرد #خیام ماییم و می و مطرب و این کنج خراب جان و دل و جام و جامه پر درد شراب فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب #خیام ای کاش که جای آرمیدن بودی یا این ره دور را رسیدن بودی کاش از پی صد هزار سال از دل خاک چون سبزه امید بر دمیدن بودی #خيام خیام اگر ز باده مستی خوش باش با ماهرخی اگر نشستی خوش باش چون عاقبت کار جهان نیستی است انگار که نیستی چو هستی خوش باش #خیام چون عمر به سر رسد چه شیرین و چه تلخ پیمانه چو پر شود چه بغداد و چه بلخ می نوش که بعد از من و تو ماه بسی از سَلخ به غٌرّه آید از غره به سلخ #خیام یاران موافق همه از دست شدند در پای اجل یکان یکان پست شدند خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند #خیام این کوزه چو من عاشق زاری بوده‌ست در بند سر زلف نگاری بوده‌ست این دسته که بر گردن او می‌بینی دستی‌ست که بر گردن یاری بوده‌ست #خیام یک چند به کودکی باستاد شدیم یک چند به استادی خود شاد شدیم پایان سخن شنو که ما را چه رسید از خاک در آمدیم و بر باد شدیم #خیام این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت چون آب به جویبار و چون باد به دشت هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت #خیام از جملهٔ رفتگان این راه دراز باز آمده کیست تا به ما گوید راز پس بر سر این دو راههٔ آز و نیاز تا هیچ نمانی که نمی‌آیی باز #خیام در کارگه کوزه‌گری رفتم دوش دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش ناگاه یکی کوزه برآورد خروش کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه فروش #خیام جامی است که عقل آفرین میزندش صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف می‌سازد و باز بر زمین میزندش #خیام iranian poems persian poems in farsi persian poetry in farsi دکلمه دکلمه های عاشقانه دکلمه های زیبا دکلمه شعر دکلمه های ناب دکلمه شعر فارسی دکلمه شعر زیبا شعر شعرخوانی شعر فارسی استوری استوری عاشقانه استوری غمگین استوری های ناب استوری موشن استوری های عاشقانه استوری های غمگین استوری شعر عاشقانه استوری شعر غمگین فاضل نظری حامد عسکری کاظم بهمنی امید صباغ نو شعر فارسی شعر فارسی زیبا شعر فارسی کوتاه #nam_nam_sher @nam_nam_sher #persian #شعر #فارسی #شعر #دکلمه_شعر #شعر_فارسی #شعرانه #شاعرانه #هنری #شعرناب #شاعر #ادبیات #عاشقانه #شعرعاشقانه #عاشقانه #عاشقانه_خاص #عشق #عشقولانه #عشق عُمَر خَیّام نیشابوری (نام کامل: غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خَیّام نیشابوری) (۴۴۰ – ۵۱۷ هجری قمری)[۴][۵][۶] که خیامی، خیام نیشابوری، عمر خیام و خیامی النّیسابوری[۱] هم نامیده شده‌است، همه‌چیزدان،[۷][۸] فیلسوف، موسیقی‌دان، فیزیک‌دان، ادیب، عارف، مفسر، شیمی‌دان، زیست‌شناس، زمین‌شناس، دین‌شناس، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و شاعر رباعی‌سرای ایرانی در دورهٔ سلجوقی است. گرچه جایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی اوست و لقبش «حجّةالحق» بوده‌است،[۹] ولی آوازهٔ وی مدیون رباعیاتش است که شهرت جهانی دارد. رباعیات خیام به بیشترِ زبان‌های زنده برگردان شده‌است. آوازهٔ وی در غرب به‌طور مشخص بیشتر مدیون ترجمهٔ ادوارد فیتزجرالد[۱۰] از رباعیات او به زبان انگلیسی است. fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%DB%8C%D8%A7%D9%85 Ghiyāth al-Dīn Abū al-Fatḥ ʿUmar ibn Ibrāhīm Nīsābūrī[3][4] (18 May 1048 – 4 December 1131), commonly known as Omar Khayyam (Persian: عمر خیّام),[a] was a Persian[5] polymath, known for his contributions to mathematics, astronomy, philosophy, and poetry.[6] He was born in Nishapur, the initial capital of the Seljuk Empire. As a scholar, he was contemporary with the rule of the Seljuk dynasty around the time of the First Crusade. As a mathematician, he is most notable for his work on the classification and solution of cubic equations, where he provided geometric solutions by the intersection of conics.[7] Khayyam also contributed to the understanding of the parallel axiom.[8]: 284  As an astronomer, he calculated the duration of the solar year with remarkable precision and accuracy, and designed the Jalali calendar, a solar calendar with a very precise 33-year intercalation cycle[9][10]: 659  that provided the basis for the Persian calendar that is still in use after nearly a millennium. There is a tradition of attributing poetry to Omar Khayyam, written in the form of quatrains (rubāʿiyāt رباعیات). This poetry became widely known to the English-reading world in a translation by Edward FitzGerald (Rubaiyat of Omar Khayyam, 1859), en.wikipedia.org/wiki/Omar_Khayyam

• #
• #persian
• #persian_poetry
• #poem
• #poetry