غزال سرخ، چریک فدایی خلق "رفیق پری دخت آیتی"
19.9 هزار بار بازدید -
9 سال پیش
-
غزال سرخبه یاد گرامی چریک
غزال سرخ
به یاد گرامی چریک فدائی خلق، رفیق پری (غزال) آیتی!
رفیق غزال (پری دخت) آیتی در آبان سال ۱۳۳۰ در یک خانواده فرهنگی متولد شد.
او دوره کودکی و نوجوانی خود را در تهران و ساوه گذراند؛ و سپس در دانشگاه تهران در رشته حقوق سیاسی به تحصیل پرداخت. این مقطعی بود که چریک های فدائی خلق به تازگی اعلام موجودیت کرده و جنبش مسلحانه دانشگاه ها را تسخیر کرده بود. در چنین شرایطی رفیق غزال به عنوان یک دانشجوی معترض در مبارزات دانشجوئی شرکت کرده و به تقویت این جنبش یاری می رساند.
در اواخر شهریور سال ۱۳۵۲ وی به خاطر داشتن اعلامیه هائی دستگیر و به زیر شکنجه برده شد. اما تجربه شکنجه و مشاهده قامت های استوار مبارزینی که در شکنجه گاه های به قول خود وی "رژیم خون خوار شاه" هم چنان از منافع توده های دربند ایران دفاع می کردند، عزم او را بیش از پیش برای گرفتن سلاح و مبارزه هر چه قاطع تر با مرتجعین و استثمارگران حاکم بر ایران راسخ تر نمود. رفیق غزال پس از شش ماه از زندان آزاد شد و در فروردین سال ۱۳۵۴ توانست مستقیماً با سازمان چریک های فدائی خلق ارتباط گرفته و به عنوان یک انقلابی حرفه ای در درون سازمان فعالیت کند.
در همان آغاز مبارزه مسلحانه، از شهر بروجرد، شهر خانواده غزال، انقلابیونی چون رفقا همایون کتیرائی، هوشنگ ترگل، ناصر مدنی، بهرام طاهرزاده و ناصر و حسین کریمی برخاستند که با شهادت قهرمانانه خود تأثیر به سزائی در ایجاد جو انقلابی در جامعه و به خصوص در شهر بروجرد به جا گذاشتند.
غزال از مبارزات این انقلابیون که جوانانی چون او را برای پیمودن راه انقلابی خود فرا می خواندند بسیار تأثیر گرفت. او در زمان زندگی علنی اش هر تابستان به بروجرد می رفت. او که به لری هم صحبت می کرد در همین سفرها بود که روابط گسترده ای با رفقای رزمنده شهر بروجرد برقرار نمود و توانست در شناساندن چریک های فدائی خلق به این مبارزین و وسعت دادن به فعالیت هائی در جهت تقویت سازمان گام های موثری بردارد - تا آن جا که یکی از همرزمانش در مورد رفیق غزال گفته است که غزال در یک کلام خلاصه می شود و آن کلام همانا شجاعت است.
پس از ضربه بزرگ ساواک به سازمان در سال ۱۳۵۵، او به سهم خود در بازسازی سازمان تلاش نمود. پایان زندگی رفیق غزال در فروردین ۱۳۵۶ بود که وی طی یک درگیری قهرمانانه با نیروهای مسلح رژیم شاه جان خود را فدای تحقق آرمان های طبقه کارگر نمود. امروز در جنبش کمونیستی ایران، غزال (پری) آیتی، هم به عنوان یک چریک فدائی خلق و هم به عنوان یک زن شاعر و هنرمند نامی آشناست.
ترانه سرود " آتش" یکی از سرود های ماندگاری است که در اين کليپ به ياد اين رفيق مورد استفاده قرار گرفته است.
آتش شعله بر کش شعله دم فر و نکش
آن چنان بسوز
که بر پا کنی بس روشنی در دل ما
روشنی های انسان
با نيروی توده بر کن نظم بيداد
انقلاب خلق انقلاب ما
نگون سازد انديشه های اهرمن را
بسازد جهانی سراسر صفا را
با نيروی توده بر کن نظم بيداد
که اندر آن زمان نزد مردمان
نيابی نشانی ز فقر و ز حرمان
نباشد دلی رنجه از بحر بيداد
آتش شعله بر کش شعله دم فر و نکش
آن چنان بسوز
که بر پا کنی بس روشنی در دل ما
روشنی های انسان
چریکهای فدایی خلق ایران
WWW.SIAHKAL.COM
به یاد گرامی چریک فدائی خلق، رفیق پری (غزال) آیتی!
رفیق غزال (پری دخت) آیتی در آبان سال ۱۳۳۰ در یک خانواده فرهنگی متولد شد.
او دوره کودکی و نوجوانی خود را در تهران و ساوه گذراند؛ و سپس در دانشگاه تهران در رشته حقوق سیاسی به تحصیل پرداخت. این مقطعی بود که چریک های فدائی خلق به تازگی اعلام موجودیت کرده و جنبش مسلحانه دانشگاه ها را تسخیر کرده بود. در چنین شرایطی رفیق غزال به عنوان یک دانشجوی معترض در مبارزات دانشجوئی شرکت کرده و به تقویت این جنبش یاری می رساند.
در اواخر شهریور سال ۱۳۵۲ وی به خاطر داشتن اعلامیه هائی دستگیر و به زیر شکنجه برده شد. اما تجربه شکنجه و مشاهده قامت های استوار مبارزینی که در شکنجه گاه های به قول خود وی "رژیم خون خوار شاه" هم چنان از منافع توده های دربند ایران دفاع می کردند، عزم او را بیش از پیش برای گرفتن سلاح و مبارزه هر چه قاطع تر با مرتجعین و استثمارگران حاکم بر ایران راسخ تر نمود. رفیق غزال پس از شش ماه از زندان آزاد شد و در فروردین سال ۱۳۵۴ توانست مستقیماً با سازمان چریک های فدائی خلق ارتباط گرفته و به عنوان یک انقلابی حرفه ای در درون سازمان فعالیت کند.
در همان آغاز مبارزه مسلحانه، از شهر بروجرد، شهر خانواده غزال، انقلابیونی چون رفقا همایون کتیرائی، هوشنگ ترگل، ناصر مدنی، بهرام طاهرزاده و ناصر و حسین کریمی برخاستند که با شهادت قهرمانانه خود تأثیر به سزائی در ایجاد جو انقلابی در جامعه و به خصوص در شهر بروجرد به جا گذاشتند.
غزال از مبارزات این انقلابیون که جوانانی چون او را برای پیمودن راه انقلابی خود فرا می خواندند بسیار تأثیر گرفت. او در زمان زندگی علنی اش هر تابستان به بروجرد می رفت. او که به لری هم صحبت می کرد در همین سفرها بود که روابط گسترده ای با رفقای رزمنده شهر بروجرد برقرار نمود و توانست در شناساندن چریک های فدائی خلق به این مبارزین و وسعت دادن به فعالیت هائی در جهت تقویت سازمان گام های موثری بردارد - تا آن جا که یکی از همرزمانش در مورد رفیق غزال گفته است که غزال در یک کلام خلاصه می شود و آن کلام همانا شجاعت است.
پس از ضربه بزرگ ساواک به سازمان در سال ۱۳۵۵، او به سهم خود در بازسازی سازمان تلاش نمود. پایان زندگی رفیق غزال در فروردین ۱۳۵۶ بود که وی طی یک درگیری قهرمانانه با نیروهای مسلح رژیم شاه جان خود را فدای تحقق آرمان های طبقه کارگر نمود. امروز در جنبش کمونیستی ایران، غزال (پری) آیتی، هم به عنوان یک چریک فدائی خلق و هم به عنوان یک زن شاعر و هنرمند نامی آشناست.
ترانه سرود " آتش" یکی از سرود های ماندگاری است که در اين کليپ به ياد اين رفيق مورد استفاده قرار گرفته است.
آتش شعله بر کش شعله دم فر و نکش
آن چنان بسوز
که بر پا کنی بس روشنی در دل ما
روشنی های انسان
با نيروی توده بر کن نظم بيداد
انقلاب خلق انقلاب ما
نگون سازد انديشه های اهرمن را
بسازد جهانی سراسر صفا را
با نيروی توده بر کن نظم بيداد
که اندر آن زمان نزد مردمان
نيابی نشانی ز فقر و ز حرمان
نباشد دلی رنجه از بحر بيداد
آتش شعله بر کش شعله دم فر و نکش
آن چنان بسوز
که بر پا کنی بس روشنی در دل ما
روشنی های انسان
چریکهای فدایی خلق ایران
WWW.SIAHKAL.COM
9 سال پیش
در تاریخ 1394/07/14 منتشر شده
است.
19,991
بـار بازدید شده