مشکل اساسی مردم ایران، سرنگونی رژیم سیاه اندیش جمهوری اسلامی است

مساله اساسی ما اکنون مساله کردستان یا قوم های دیگری که در کشور مان زندگی می کنند ، نیست. بلکه رژیم سیاه اندیش جمهوری اسلامی ست ، که از بدو موجودیتش بطور سیستماتیک فرهنگ، تاریح و از همه مهمتر مردم ایران را در ورطه نابودی قرار داده است. بحث برقراری یک جامعه دمکراتیک یا فدرالیسم، هنگامی می تواند برد وثمره ای داشته باشد، که اساسا امکان یا رمینه ای برای شکوفایی آن وجود داشته باشد . کسانیکه اندکی احساس مسئولیت برای خود و سرزمین شان می نمایند. باید بدین بیندیشند، که در حال حاضر بیش از پنجاه میلیون از مردم ایران زیر خط فقر زندگی می کنند . ده میلیون از آنها توان تهیه یک وعده از غذای روزانه خود و خانواده شان را ندارند. بیش از ده میلیون معتاد حرفه لی در کشومان وجود دارد. که بیش از دومیلیون ار آنها در مدارس و دانشگاهها مشغول به تحصیل می باشند. از این ها گذشته در ایران اسلامی بیش از بست میلیون انسان روانی وجود دارد که حداقل دو تا سه میلیون آنها به روانکار حرفه ای نیازمند هستند. آمار خودکشی ها در ایران بیداد می نماید. دولت از انتشار امار اصلی آنها به نحوی جلوگیری می نماید. اما در محله ها و از پرسنل بیمارستانها می توان مطلع شد، که آمار بسیار وحشتناکی از خودکشیهای نوجوانان و جوانان در سطح کشور وجود دارد. جملگی این نابسامانیهای بر شمرده اجتماعی از محصولات رژیم صد انسانی و سیاه اندیش جمهوری اسلامی ست. . قابل تذکر است که آمار بالا از منابع خود رژیم می باشد و من از سایتهای مختلف الهام گرفته ام. بدیهی ست تا هنگامیکه این معضلات در جامعه ما وجود دارند، بحث قومیت ، فارس، کرد ، بلوچ و فدرالیسم. کاملا بحثی انتزاعی هستند. و دامن زدن بدانها آب به اسیاب رژیم لابی های آن می زیزد و بلطبع برای مردم ما هیچ سودی را به همراه ندارند. نمود انرا ما در طی سی وسه سال گذشته مشاهده نمودیم. چاره چیست؟ چه باید کرد؟ آیا با دامن زدن به این بحثها می توان نابسامانیهای بیشمار اجتماعی سیاسی و اقتصادی کنونی را حل کرد؟ تاثیر کدامیک از این بحثها می تواند برای ایرانیان و قومیتهای رنگارنگ آنها اولویت داشته باشد؟ اولویت داشته باشد؟ ، بحث چگونگی سرنگونی رژیم یا بحث قومیت و نسخه پیچی اساسنامه دولت آینده؟؟؟؟؟ تجارب سی وسه سال حاکمیت جهل و سرکوب و کشتار رژیم سیاه اندیش جمهوری اسلامی نشان داده است، که هیچ نیرویی تا کنون با متدها و تحلیلهای خود نتوانسته است، کوچترین خدشه ای در ساختار این رژیم بوجود بیاورد. رژیم نیز با شوراندن احساسات قومی و ناسیونالیستی همواره توانسته تاکنون از آب شور ماهی بگیرد. و نیروهای مختلف سیاسی را به جان یکدیگر بیاندازد. بدیهی است که مانباید همان کاری را دوباره به پیش ببریم که نیروها و سازمانهای سیاسی در طی سی و سه سال گذشته دنبال نمودند. تنها بدیل رهایی بخش از چنگال استبداد مذهبی، ایجاد یک قدرت سراسری اجتماعی ست. چگونه می توان این قدرت اجتماعی را باتوجه به پراکندگی نیروهای سیاسی.

• #news_politics
• #سرنگونی_رژیم_سیاه_اندیش_اسلامی
• #رژیم_جمهوری_اسلامی_در_ورطه_سقوط
• #برای_سرنگونی_باید_انگیزه_ها_را_زنده_کرد