دکلمه شعر سهراب سپهری | صدا کن مرا صدای تو خوب است
1.8 هزار بار بازدید -
3 سال پیش
-
دکلمه عاشقانه از شعر سهراب
دکلمه عاشقانه از شعر سهراب سپهری با صدای رضا پیربادیان
اگر به شعر و دکلمه علاقه دارید، روی لینک زیر کلیک بفرمایید تا عضو کانال ادبیات‌گرافی شده و از دکلمه‌های آینده مطلع شوید:
https://b2n.ir/g89724
صوت دکلمه فوق از وبسایت شخصی رضا پیربادیان به آدرس زیر گرفته شده است:
https://pirbadian.blogsky.com/1391/01...
تصویر کاور: سکانسی از فیلم عاشقانه قبل از طلوع
Video by Pavel Danilyuk from Pexels
صداکن مرا.
صدای تو خوب است.
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید.
درابعاد این عصرخاموش
من از طعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترم.
بیا تا برایت بگویم چه انداره تنهایی من بزرگ است.
وتنهایی من شبیخون حجم ترا پیش بینی نمی کرد.
وخاصیت عشق اینست.
کسی نیست،
بیا زندگی را بدزدیم، آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم.
بیا با هم ازحالت سنگ چیزی بفهمیم.
بیا زودتر چیزها را ببینیم.
ببین، عقربکهای فواره در صفحه ساعت حوض
زمان را به گردی بدل می کنند.
بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی ام.
بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را.
مراگرم کن
در این کوچه هایی که تاریک هستد
من از حاصل ضرب تردید و کبریت می ترسم.
من از سطح سیمانی قرن می ترسم.
بیا تا نترسم من از شهرهایی که خاک سیاشان چراگاه
جرثقیل است.
مرا بازکن مثل یک در به روی هبوط گلابی در این عصر
معراج پولاد.
مرا خواب کن زیر یک شاخه دور از شب اصطکاک فلزات.
اگر کاشف معدن صبح آمد، صدا کن مرا.
و من، در طلوع گل یاسی از پشت انگشتهای تو، بیدار
خواهم شد.
صفحه اینستاگرام ادبیات‌گرافی:
Instagram: adabiatgraphy
اگر به شعر و دکلمه علاقه دارید، روی لینک زیر کلیک بفرمایید تا عضو کانال ادبیات‌گرافی شده و از دکلمه‌های آینده مطلع شوید:
https://b2n.ir/g89724
صوت دکلمه فوق از وبسایت شخصی رضا پیربادیان به آدرس زیر گرفته شده است:
https://pirbadian.blogsky.com/1391/01...
تصویر کاور: سکانسی از فیلم عاشقانه قبل از طلوع
Video by Pavel Danilyuk from Pexels
صداکن مرا.
صدای تو خوب است.
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید.
درابعاد این عصرخاموش
من از طعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترم.
بیا تا برایت بگویم چه انداره تنهایی من بزرگ است.
وتنهایی من شبیخون حجم ترا پیش بینی نمی کرد.
وخاصیت عشق اینست.
کسی نیست،
بیا زندگی را بدزدیم، آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم.
بیا با هم ازحالت سنگ چیزی بفهمیم.
بیا زودتر چیزها را ببینیم.
ببین، عقربکهای فواره در صفحه ساعت حوض
زمان را به گردی بدل می کنند.
بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی ام.
بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را.
مراگرم کن
در این کوچه هایی که تاریک هستد
من از حاصل ضرب تردید و کبریت می ترسم.
من از سطح سیمانی قرن می ترسم.
بیا تا نترسم من از شهرهایی که خاک سیاشان چراگاه
جرثقیل است.
مرا بازکن مثل یک در به روی هبوط گلابی در این عصر
معراج پولاد.
مرا خواب کن زیر یک شاخه دور از شب اصطکاک فلزات.
اگر کاشف معدن صبح آمد، صدا کن مرا.
و من، در طلوع گل یاسی از پشت انگشتهای تو، بیدار
خواهم شد.
صفحه اینستاگرام ادبیات‌گرافی:
Instagram: adabiatgraphy
3 سال پیش
در تاریخ 1400/08/01 منتشر شده
است.
1,868
بـار بازدید شده