بار فراق دوستان بس که نشست بر دلم - سپیده رییس سادات

بار فراق دوستان بس که نشست بر دلم
می‌روم و نمی‌رود ناقه به زیر محملم

ار بیفکند شتر چون برسد به منزلی
بار دلست همچنان ور به هزار منزلم

ای که مهار می‌کشی صبر کن و سبک مرو
کز طرفی تو می‌کشی وز طرفی سلاسلم
سعدی


چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس آهوی وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

خدا را رحمی ای لیلی که مجنون سر کویت
دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

با عاشقان بی دل تا چند ناز و عشوه
بر بیدلان مسکین تا کی جفا و زاری

از عشقت ای نگارم در سوز التهابم
گر حال من بدانی دانم که رحم و آری

من هم به عشقت ای دل پابند و بی قرارم
خون شد دلم خدایا زین صبر و بی قراری
حافظ

• #education
• #سپیده_رییس_سادات