کاوشگر هند روی ماه چی دید که از ماه ترسیدند؟
44.4 هزار بار بازدید -
11 ماه پیش
-
در یک نقطه عطف هیجان
در یک نقطه عطف هیجان انگیز برای دانشمندان در سراسر جهان، کاوشگر چاندرایان3 Chandrayaan 3 هند در 23 آگوست 2023 در قطب جنوبی ماه فرود اومد. این مأموریت موفقیت آمیز نه تنها هند رو تو فهرست انحصاری کشورهایی قرار داد که موفق به فرود بر روی ماه شدن بلکه مسیری جدید برای اکتشاف ماه باز کرد.
دانشمندا اکتشافات شگفت انگیز زیادی در مورد ماه انجام دادن، اما چاندرایان 3 اسراری از ماه رو فاش کرده که هیچ کس نمی تونست حدس بزنه.
با تلسکوپ (علامت سابسکرایب بیاد)همراه باشین تا سطح ماه رو از نگاه Chandrayaan 3 بررسی کنیم.
تنها چند روز بعد از سقوط فضاپیمای روسیه روی سطح ماه، هند موفق شد فضاپیمای خودش رو تو منطقه ای فرود بیاره که قبل از این هیچ کس جرأت نکرده بود اینکار رو انجام بده. ماموریت چاندرایان 3 در 14 جولای از پایگاه اصلی هند در ایالت جنوبی آندرا پرادش Andhra Pradesh به فضا پرتاب شد و به عنوان برنده در مسابقه فضایی بین هند و روسیه آماده فرود در قطب جنوبی ماه شد.
اما توی قطب جنوبی ماه چه چیز خاصی وجود داره؟
این منطقه همیشه دانشمندا رو به خودش جذب کرده، چون اونها معتقدن که ما ممکنه یخ آب یا آب یخ زده ای پیدا کنیم که می تونه منبع اکسیژن، سوخت و آب برای ماموریت های بعدی ماه و یا برای پایگاه های دائمی در ماه باشه.
چاندرایان 3 از یک فرودگر با ارتفاع حدود دو متر با وزن حدود 1700 کیلوگرم به نام ویکرام (Vikram) تشکیل شده بود که برای قرارگیری یک ماه نورد کوچک 26 کیلوگرمی به نام پراگیان Pragyan در داخلش طراحی شده بود. این اولین باری نبود که هند برای فرود تو قطب جنوبی ماه تلاش می‌کرد. توی ماموریت قبلی که سال 2019 انجام شد، چاندرایان 2 نتونست یک فرود نرم رو روی سطح ماه انجام بده. فرودگر ویکرام (Vikram) که بخشی از فضاپیمای چاندرایان-۲ (Chandrayaan-2) بود برای بررسی قطب جنوبی ماه به فضا فرستاده شده بود و بعد از ورود موفقیت آمیز به مدار ماه، دقایقی قبل از شروع عملیات فرود، مرکز کنترل عملیات هند اطلاعاتی از انحراف فرودگر ویکرام در ارتفاع ۲.۱ کیلومتری سطح ماه بدست آورد که در ادامه منجر به قطع ارتباط با این فرودگر شد. هنوز از سرنوشت ویکرام اطلاعاتی در دست نیست و نمیشه گفت که آیا به سطح ماه برخورد کرده یا نه.
فراموش نکنیم که روسیه، کشوری که پیشگام اکتشافات فضایی به حساب می اومد، در تلاش برای فرود در قطب جنوبی ماه شکست خورد؟ اگرچه روسیه 50 سال عدم فعالیتش رو عامل شکستش می‌دونست، اما فرود اومدن روی زمین‌های ناهموار قطب جنوبی ماه چالش بزرگی برای فرود هر ماهنوردیه. اما هند با فرود موفقیت آمیز چاندرایان 3 و نشون دادن دوران جدیدی در اکتشافات فضایی، تاریخ ساز شد.
در ماموریت چاندریان 3 ، کاوشگر و ماهنورد یک روز قمری معادل 14 شبانه روز زمینی فعال موندن و داده های ارزشمندی برای اکتشاف ماه در اختیار دانشمندا قرار دادن. اولین شگفتی، عنصر غیرمنتظره ای بود که تو سطح ماه شناسایی شد: گوگرد. اگرچه دانشمندا می‌دونستن که گوگرد در سنگ‌ها و خاک ماه وجود داره، اما انتظار داشتن که غلظت‌های کمی از این عنصر رو پیدا کنن اما یافته‌های چاندرایان 3 تصویری کاملاً متفاوت ارائه کرد.
پراگیان Pragyan ، ماه نورد هند، دو ابزار برای تجزیه و تحلیل عناصر خاک داشت. یکی طیف سنج اشعه ایکس ذرات آلفا یا APXS و دومی طیف سنج شکست لیزر یا LIBS بود و کار اونها اندازه گیری گوگرد موجود در خاک نزدیک محل فرود بود.
برای درک اهمیت این کشف، باید درک خوبی از زمین شناسی ماه داشته باشیم. دو نوع سنگ اصلی در سطح ماه وجود داره: سنگ آتشفشانی تیره و صخره های روشن تر. وقتی دانشمندا ترکیبات سنگ و خاک ماه را توی آزمایشگاه‌ها اندازه‌گیری کردن، متوجه شدن که دشت‌های حاوی سنگهای تیره آتشفشانی، گوگرد بیشتری نسبت به سنگهای روشنتر داشتن.
با این حال، داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط پراگیان نشون داد که خاک‌های نزدیک قطب جنوبی ماه غلظت گوگرد بالاتری نسبت به خاک‌های خط استوا و خاک‌های تیره آتشفشانی دارن. این یافته نشون می ده که سیستم زمین شناسی ماه خیلی متفاوت با اون چیزیه که قبلاً تصور می کردیم.
وجود مقادیر فراوون گوگرد در سطح ماه به این معنیه که ماموریت های فضایی در آینده می تونن از اون به عنوان یک منبع استفاده کنن. بنابراین، به جای بازگشت فضانوردا به زمین برای جمع آوری منابع، میشه از گوگرد، برای ساخت سلول های خورشیدی، باتری ها، کود و حتی بتن برای ساخت و ساز استفاده کرد.
یکی دیگه از کشفیات شگفت انگیز، اختلاف دما در سطح ماه بود. فرودگر Vikram، به ده حسگر دما مجهز بود و داده‌های اولیه ای که از سطح خاک ماه و عمق چهار اینچی زیر سطح ماه جمع‌آوری، تفاوت شدید دما رو در بالا و پایین سطح نشون داد.
بنابراین، در حالی که دما در سطح ماه 60 درجه سانتیگراد بود، در چهار اینچ زیر سطح تقریباً به 10- درجه سانتیگراد سقوط کرد. دمای بالای ماه تعجب آور نیست چون می دونیم که این دما در صبح تا 100 درجه سانتیگراد بالا میره و در شب تا -150 درجه سانتیگراد کاهش پیدا میکنه.
در واقع، بعضی از دهانه های ماه craters on the Moon هرگز نور خورشید رو دریافت نمی کنن و دما در اونها تا 250- درجه سانتیگراد پایین میاد.
شاید بپرسید دهانه های ماه چی ان?
11 ماه پیش
در تاریخ 1402/08/18 منتشر شده
است.
44,439
بـار بازدید شده