شعرخوانی حسین منزوی / پله ها در پیش رویم یک به یک دیوار شد
6.4 هزار بار بازدید -
4 سال پیش
-
پله ها در پيش رويم
پله ها در پيش رويم ، يک به يک ديوار شد
زير هر سقفی که رفتم ، بر سرم آوار شد
خرق عادت کردم اما بر عليه خويشتن
تا به گرد گردنم پيچد ، عصايم مار شد
اژدهای خفته‌ای بود ، آن زمين استوار
زير پايم ناگه از خواب قرون ، بيدار شد
مرغ دست‌آموز خوشخوان کرکسی شد لاشه‌خوار
و آن غزال خانگی برگشت و گرگی هار شد
گل فراموشی و هر گلبانگ ، خاموشی گرفت
بس که در گلشن ، شبيخون خزان ، تکرار شد
تا بياويزند از اينان ، آرزوهای مرا
جا به جا در باغ ويران هر درختی دار شد
زندگی با تو چه کرد ، ای عاشق شاعر ! مگر
کان دل پر آرزو ، از آرزو ، بيزار شد
بسته خواهد ماند اين در ، همچنان تا جاودان
گرچه بر وی کوبه‌های مشت مان رگبار شد
زهره ی سقراط با ما نيست روياروی مرگ
ورنه جام روزگار ، از شوکران سرشار شد
حسین منزوی
زير هر سقفی که رفتم ، بر سرم آوار شد
خرق عادت کردم اما بر عليه خويشتن
تا به گرد گردنم پيچد ، عصايم مار شد
اژدهای خفته‌ای بود ، آن زمين استوار
زير پايم ناگه از خواب قرون ، بيدار شد
مرغ دست‌آموز خوشخوان کرکسی شد لاشه‌خوار
و آن غزال خانگی برگشت و گرگی هار شد
گل فراموشی و هر گلبانگ ، خاموشی گرفت
بس که در گلشن ، شبيخون خزان ، تکرار شد
تا بياويزند از اينان ، آرزوهای مرا
جا به جا در باغ ويران هر درختی دار شد
زندگی با تو چه کرد ، ای عاشق شاعر ! مگر
کان دل پر آرزو ، از آرزو ، بيزار شد
بسته خواهد ماند اين در ، همچنان تا جاودان
گرچه بر وی کوبه‌های مشت مان رگبار شد
زهره ی سقراط با ما نيست روياروی مرگ
ورنه جام روزگار ، از شوکران سرشار شد
حسین منزوی
4 سال پیش
در تاریخ 1398/10/30 منتشر شده
است.
6,422
بـار بازدید شده