ناله به دل شد گره راه نیستان کجاست شعری از استاد خلیل الله خلیلی با صدای شکیب محمودی
947 بار بازدید -
3 سال پیش
-
ناله به دل شد گره،
ناله به دل شد گره، راه نيستان کجاست
خانه قفس شد به من، طرف بيابان کجاست؟
اشک به خونم کشيد، آه به بادم سپرد
عقل به بندم فكند، رخنهی زندان کجاست؟
گفت پناهت دهد، در ره آن خاک شو
آن که شدم در رهش خاک بگو آن کجاست؟
روز به محنت گذشت، شام به غم شد سحر
ساقی گلچهره کو، نعرهی مستان کجاست؟
در تف اين باديه، سوخت سراپا تنم
مزرعم آتش گرفت، نمنم باران کجاست؟
موج نلرزد بر آب، غنچه نخندد به باغ
برگ نجنبد به شاخ، باد بهاران کجاست؟
خوب و بد زندگی، بر سر هم ريخـتند
تا کند از هم جدا، بازوی دهقان کجاست؟
برق نگه خيره شد، شوق زدل رخت بست
خانه پُر از دود شد، مشعل رخشان کجاست؟
ناله شدم، غم شدم، من همه ماتم شدم
آن دل خرم چه شد، آن لب خندان کجاست؟
ابر سيه شد پديد، باز به چرخ سخن
اختر برج ادب، مرد سخندان کجاست؟
همنظر بوعلی، همقدم بوالعلا
همنفس رودکی، همدم سلمان کجاست؟
مرد نميرد به مرگ، مرگ از او نامجوست
نام چو جاويد شد، مردنش آسان کجاست؟
شعر: استاد خلیلی
صدا و تدویک : شکیب محمودی
3 سال پیش
در تاریخ 1400/05/02 منتشر شده
است.
947
بـار بازدید شده