حکایت هدهد و حضرت سلیمان به همراه شرح و تفسیر | مثنوی معنوی مولانا - دفتر اول
4.8 هزار بار بازدید -
2 سال پیش
-
قصهٔ هدهد و سلیمان: چون
قصهٔ هدهد و سلیمان:
چون سلیمان را سراپرده زدند
جمله مرغانش به خدمت آمدند
همزبان و محرم خود یافتند
پیش او یک یک بجان بشتافتند
جمله مرغان ترک کرده چیک چیک
با سلیمان گشته افصح من اخیک
همزبانی خویشی و پیوندی است
مرد با نامحرمان چون بندی است
ای بسا هندو و ترک همزبان
ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان محرمی خود دیگرست
همدلی از همزبانی بهترست
غیرنطق و غیر ایما و سجل
صد هزاران ترجمان خیزد ز دل
جمله مرغان هر یکی اسرار خود
از هنر وز دانش و از کار خود
با سلیمان یک بیک وا می‌نمود
از برای عرضه خود را می‌ستود
از تکبر نه و از هستی خویش
بهر آن تا ره دهد او را به پیش
چون بباید برده را از خواجه‌ای
عرضه دارد از هنر دیباجه‌ای
چونک دارد از خریداریش ننگ
خود کند بیمار و کر و شل و لنگ
نوبت هدهد رسید و پیشه‌اش
و آن بیان صنعت و اندیشه‌اش
گفت ای شه یک هنر کان کهترست
باز گویم گفت کوته بهترست
گفت بر گو تا کدامست آن هنر
گفت من آنگه که باشم اوج بر
بنگرم از اوج با چشم یقین
من ببینم آب در قعر زمین
تا کجایست و چه عمقستش چه رنگ
از چه می‌جوشد ز خاکی یا ز سنگ
ای سلیمان بهر لشگرگاه را
در سفر می‌دار این آگاه را
پس سلیمان گفت ای نیکو رفیق
در بیابانهای بی آب عمیق
زاغ چون بشنود آمد از حسد
با سلیمان گفت کو کژ گفت و بد
از ادب نبود به پیش شه مقال
خاصه خودلاف دروغین و محال
گر مر او را این نظر بودی مدام
چون ندیدی زیر مشتی خاک دام
چون گرفتار آمدی در دام او
چون قفس اندر شدی ناکام او
پس سلیمان گفت ای هدهد رواست
کز تو در اول قدح این درد خاست
چون نمایی مستی ای خورده تو دوغ
پیش من لافی زنی آنگه دروغ
گفت ای شه بر من عور گدای
قول دشمن مشنو از بهر خدای
گر به بطلانست دعوی کردنم
من نهادم سر ببر این گردنم
زاغ کو حکم قضا را منکرست
گر هزاران عقل دارد کافرست
در تو تا کافی بود از کافران
جای گند و شهوتی چون کاف ران
من ببینم دام را اندر هوا
گر نپوشد چشم عقلم را قضا
چون قضا آید شود دانش بخواب
مه سیه گردد بگیرد آفتاب
از قضا این تعبیه کی نادرست
از قضا دان کو قضا را منکرست
فهرست مطالب:
00:19 - خلاصه قصۀ هدهد و سلیمان
03:13 - شرح و تفسیر داستان
03:20 - اشاره به قضا و قدر در داستان نخجیران و شیر
03:50 - بحث قضا و قدر (جبر و اختیار)
04:33 - تشریح جبریه و قدریه
04:50 - معرفی مکتب های اشعریان و معتزله
07:29 - اراده تکوینی و اراده تشریعی
11:10 - قضا و قدر در عرفان
11:23 - اشاره به قصه اهل صبا
14:57 - تعریف قضا
17:17 - تعریف مقتضیات
17:45 - تعریف قدر
25:53 - تعریف جف القلم
26:22 - اشاره به داستان خرما دزد
30:19 - مساله توکل
32:31 - حکایتی از رسول خدا
.
اگر از تماشای ویدئو لذت بردید، لطفا لایک کنید و نظرتون رو ثبت کنید، حتی با یه استیکر. همینطور ممنون میشم که کانال یوتوب منو سابسکرایب کنید و دکمه زنگوله رو بزنید تا هر وقت ویدئوی جدیدی پست کردم متوجه بشید.
با کمال میل پذیرای انتقادات محترمانه و سازنده شما هستم.
.
Rumi's Masnavi Manavi - Book I
The tale of The Prophet Sulaiman (King Solomon) and The Wise Hoopoe (with English translation of the poems)
.
برای تماشای حکایت های دیگر از مثنوی معنوی لطفا کلیک کنید:
مثنوی معنوی مولانا - دفتر اول | Masna...
.
#مثنوی_معنوی #مثنوی_مولانا #مثنوی #مولانا #مولوی #جلال_الدین_بلخی #داستان #حکایت #قصه #رومی #rumi #MasnaviManavi
چون سلیمان را سراپرده زدند
جمله مرغانش به خدمت آمدند
همزبان و محرم خود یافتند
پیش او یک یک بجان بشتافتند
جمله مرغان ترک کرده چیک چیک
با سلیمان گشته افصح من اخیک
همزبانی خویشی و پیوندی است
مرد با نامحرمان چون بندی است
ای بسا هندو و ترک همزبان
ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان محرمی خود دیگرست
همدلی از همزبانی بهترست
غیرنطق و غیر ایما و سجل
صد هزاران ترجمان خیزد ز دل
جمله مرغان هر یکی اسرار خود
از هنر وز دانش و از کار خود
با سلیمان یک بیک وا می‌نمود
از برای عرضه خود را می‌ستود
از تکبر نه و از هستی خویش
بهر آن تا ره دهد او را به پیش
چون بباید برده را از خواجه‌ای
عرضه دارد از هنر دیباجه‌ای
چونک دارد از خریداریش ننگ
خود کند بیمار و کر و شل و لنگ
نوبت هدهد رسید و پیشه‌اش
و آن بیان صنعت و اندیشه‌اش
گفت ای شه یک هنر کان کهترست
باز گویم گفت کوته بهترست
گفت بر گو تا کدامست آن هنر
گفت من آنگه که باشم اوج بر
بنگرم از اوج با چشم یقین
من ببینم آب در قعر زمین
تا کجایست و چه عمقستش چه رنگ
از چه می‌جوشد ز خاکی یا ز سنگ
ای سلیمان بهر لشگرگاه را
در سفر می‌دار این آگاه را
پس سلیمان گفت ای نیکو رفیق
در بیابانهای بی آب عمیق
زاغ چون بشنود آمد از حسد
با سلیمان گفت کو کژ گفت و بد
از ادب نبود به پیش شه مقال
خاصه خودلاف دروغین و محال
گر مر او را این نظر بودی مدام
چون ندیدی زیر مشتی خاک دام
چون گرفتار آمدی در دام او
چون قفس اندر شدی ناکام او
پس سلیمان گفت ای هدهد رواست
کز تو در اول قدح این درد خاست
چون نمایی مستی ای خورده تو دوغ
پیش من لافی زنی آنگه دروغ
گفت ای شه بر من عور گدای
قول دشمن مشنو از بهر خدای
گر به بطلانست دعوی کردنم
من نهادم سر ببر این گردنم
زاغ کو حکم قضا را منکرست
گر هزاران عقل دارد کافرست
در تو تا کافی بود از کافران
جای گند و شهوتی چون کاف ران
من ببینم دام را اندر هوا
گر نپوشد چشم عقلم را قضا
چون قضا آید شود دانش بخواب
مه سیه گردد بگیرد آفتاب
از قضا این تعبیه کی نادرست
از قضا دان کو قضا را منکرست
فهرست مطالب:
00:19 - خلاصه قصۀ هدهد و سلیمان
03:13 - شرح و تفسیر داستان
03:20 - اشاره به قضا و قدر در داستان نخجیران و شیر
03:50 - بحث قضا و قدر (جبر و اختیار)
04:33 - تشریح جبریه و قدریه
04:50 - معرفی مکتب های اشعریان و معتزله
07:29 - اراده تکوینی و اراده تشریعی
11:10 - قضا و قدر در عرفان
11:23 - اشاره به قصه اهل صبا
14:57 - تعریف قضا
17:17 - تعریف مقتضیات
17:45 - تعریف قدر
25:53 - تعریف جف القلم
26:22 - اشاره به داستان خرما دزد
30:19 - مساله توکل
32:31 - حکایتی از رسول خدا
.
اگر از تماشای ویدئو لذت بردید، لطفا لایک کنید و نظرتون رو ثبت کنید، حتی با یه استیکر. همینطور ممنون میشم که کانال یوتوب منو سابسکرایب کنید و دکمه زنگوله رو بزنید تا هر وقت ویدئوی جدیدی پست کردم متوجه بشید.
با کمال میل پذیرای انتقادات محترمانه و سازنده شما هستم.
.
Rumi's Masnavi Manavi - Book I
The tale of The Prophet Sulaiman (King Solomon) and The Wise Hoopoe (with English translation of the poems)
.
برای تماشای حکایت های دیگر از مثنوی معنوی لطفا کلیک کنید:
مثنوی معنوی مولانا - دفتر اول | Masna...
.
#مثنوی_معنوی #مثنوی_مولانا #مثنوی #مولانا #مولوی #جلال_الدین_بلخی #داستان #حکایت #قصه #رومی #rumi #MasnaviManavi
2 سال پیش
در تاریخ 1401/08/15 منتشر شده
است.
4,805
بـار بازدید شده