تفسیر سوره مبارکه عنکبوت جلسه 1 - حضرت آیت الله جوادی آملی
412 بار بازدید -
6 سال پیش
-
نام سورهٴ مباركهٴ «عنكبوت» ظاهراً
نام سورهٴ مباركهٴ «عنكبوت» ظاهراً علم بالغلبه است سورههايي مثل «فاتحةالكتاب» مثل «يس», «اخلاص» اينها سورههايي است كه در زبان خود معصوم(عليه السلام) به اين نام‌ها ناميده شدند. نام برخي از سوَر علم بالغلبه است الآن برخي از تفسيرهايي كه براي قبل از هزار سال است دارد كه «في تفسير السورة الّتي يُذكر فيها البقرة»,[1] «في تفسير السورة التي يُذكر فيها النساء»[2] كم كم براي تخفيف گفتند «سورة النساء» بنابراين اسامي سوَر قرآني بخشي از اينها در زبان خود معصوم(عليه السلام) است اين معلوم مي‌شود اسم آن سوره است البته ممكن است يك سوره چند اسم داشته باشد بخشي از اينها هم علم بالغلبه است.
مطلب بعدی آن است كه اين ﴿الم﴾ بحث مبسوطش در اول سورهٴ مباركهٴ «بقره» گذشت در اينجا مرحوم شيخ طوسي(رضوان الله عليه) مي‌فرمايد اين حروف مقطّع اسم است براي همين سوره يعني ﴿ص﴾[3] اسم است براي سورهٴ «ص» و همچنين ﴿يس﴾[4] اسم است براي سورهٴ «يس» اين ﴿ الم ﴾ اسم است براي همين سورهٴ «عنكبوت» بعد مي‌فرمايد ديگران نظرشان اين است كه اين ﴿الم﴾ اسم است براي قرآن, اين دو قول را ايشان اينجا نقل مي‌كنند. [5] ظاهر اين سورهٴ مباركهٴ «عنكبوت» مضمونش نشان مي‌دهد كه در فضاي خفقان و فشار و آزمون و فتنه‌گري مشركان و اينهاست افرادي ايمان آوردند مشركان اينها را در فشار قرار دادند يا با تهديد گفتند بايد دست از دين برداريد وگرنه آسيب مي‌بينيد يا اينها را تحبيب كردند يا تطميع كردند گاهي هم عوامانه سخن گفتند كه اگر گناهي باشد به عهده ما ﴿وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ﴾[6] اين يك حرف خيلي عوامانه است مگر مي‌شود اثر عمل كسي به عهده ديگري باشد؟! عمل, زنده است (يك) عامل را رها نمي‌كند (دو) فرمود: ﴿أنَّ لَيْسَ لِلاِْنسَانِ إِلَّا مَا سَعَي﴾[7] نه عمل از بين مي‌رود نه رابطه عمل و عامل گسيخته مي‌شود كه به حساب ديگري بنويسند; يعني چه كه اگر گناهي بود به عهده من؟! لذا فرمود: ﴿وَمَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِن شَيْءٍ﴾[8] هرگز ممكن نيست ديگري خطاي كسي را به عهده بگيرد.
در چنين فضايي برخي‌ها هم احياناً زمزمه كردند يا متزلزل شدند كه دست بردارند در چنين فضايي دو بخش از آيات اين اوايل سورهٴ مباركهٴ «عنكبوت» نازل شد يكي راجع به مؤمناني كه احياناً در معرض تزلزل و اضطراب بودند يكي هم مربوط به آن مشركان و سران ستم و صناديد قريش كه اين طبقه مستضعف را تهديد مي‌كردند فرمودند
كسي كه ايمان آورد بدون آزمون نيست خدا حتماً امتحان مي‌كند امتحان, سنّت الهي است اختصاصي به امّت اسلامي هم ندارد اُمم گذشته هم امتحان شدند پس امتحان, سنّت الهي است تا ايمان مؤمنان و كمالات آنها از قوّه به فعل بيايد و آنچه اينها به عنوان ايمان دارند اين عملاً ظهور پيدا كند و علمِ فعلي حق هم ـ نه علم ذاتي, علم ذاتي حق كه «عالِمٌ إذ لا معلومٌ»[9] سر جايش محفوظ است ـ محقّق بشود كه چه كسي مؤمن است
چه كسي مؤمن نيست پس در مقام اول ايمان يقيناً بايد با آزمون تكميل بشود كه معلوم مي‌شود
ايمان هست يا
( تعجـــیـــل در ظــــهــــور آقــا امــام زمــان (عج) صــلــوات )
برای تماشای سرویس های با ما بپیوندید
Official YouTube Channel https://goo.gl/Gpjtgb
Official YouTube Channel https://goo.gl/hGMnLW
Official YouTube Channel https://goo.gl/n5pcsU
Official Telegram https://t.me/joinchat/AAAAAEF8IcFj58a...
Official aparat https://goo.gl/1iIh5g
مطلب بعدی آن است كه اين ﴿الم﴾ بحث مبسوطش در اول سورهٴ مباركهٴ «بقره» گذشت در اينجا مرحوم شيخ طوسي(رضوان الله عليه) مي‌فرمايد اين حروف مقطّع اسم است براي همين سوره يعني ﴿ص﴾[3] اسم است براي سورهٴ «ص» و همچنين ﴿يس﴾[4] اسم است براي سورهٴ «يس» اين ﴿ الم ﴾ اسم است براي همين سورهٴ «عنكبوت» بعد مي‌فرمايد ديگران نظرشان اين است كه اين ﴿الم﴾ اسم است براي قرآن, اين دو قول را ايشان اينجا نقل مي‌كنند. [5] ظاهر اين سورهٴ مباركهٴ «عنكبوت» مضمونش نشان مي‌دهد كه در فضاي خفقان و فشار و آزمون و فتنه‌گري مشركان و اينهاست افرادي ايمان آوردند مشركان اينها را در فشار قرار دادند يا با تهديد گفتند بايد دست از دين برداريد وگرنه آسيب مي‌بينيد يا اينها را تحبيب كردند يا تطميع كردند گاهي هم عوامانه سخن گفتند كه اگر گناهي باشد به عهده ما ﴿وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ﴾[6] اين يك حرف خيلي عوامانه است مگر مي‌شود اثر عمل كسي به عهده ديگري باشد؟! عمل, زنده است (يك) عامل را رها نمي‌كند (دو) فرمود: ﴿أنَّ لَيْسَ لِلاِْنسَانِ إِلَّا مَا سَعَي﴾[7] نه عمل از بين مي‌رود نه رابطه عمل و عامل گسيخته مي‌شود كه به حساب ديگري بنويسند; يعني چه كه اگر گناهي بود به عهده من؟! لذا فرمود: ﴿وَمَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِن شَيْءٍ﴾[8] هرگز ممكن نيست ديگري خطاي كسي را به عهده بگيرد.
در چنين فضايي برخي‌ها هم احياناً زمزمه كردند يا متزلزل شدند كه دست بردارند در چنين فضايي دو بخش از آيات اين اوايل سورهٴ مباركهٴ «عنكبوت» نازل شد يكي راجع به مؤمناني كه احياناً در معرض تزلزل و اضطراب بودند يكي هم مربوط به آن مشركان و سران ستم و صناديد قريش كه اين طبقه مستضعف را تهديد مي‌كردند فرمودند
كسي كه ايمان آورد بدون آزمون نيست خدا حتماً امتحان مي‌كند امتحان, سنّت الهي است اختصاصي به امّت اسلامي هم ندارد اُمم گذشته هم امتحان شدند پس امتحان, سنّت الهي است تا ايمان مؤمنان و كمالات آنها از قوّه به فعل بيايد و آنچه اينها به عنوان ايمان دارند اين عملاً ظهور پيدا كند و علمِ فعلي حق هم ـ نه علم ذاتي, علم ذاتي حق كه «عالِمٌ إذ لا معلومٌ»[9] سر جايش محفوظ است ـ محقّق بشود كه چه كسي مؤمن است
چه كسي مؤمن نيست پس در مقام اول ايمان يقيناً بايد با آزمون تكميل بشود كه معلوم مي‌شود
ايمان هست يا
( تعجـــیـــل در ظــــهــــور آقــا امــام زمــان (عج) صــلــوات )
برای تماشای سرویس های با ما بپیوندید
Official YouTube Channel https://goo.gl/Gpjtgb
Official YouTube Channel https://goo.gl/hGMnLW
Official YouTube Channel https://goo.gl/n5pcsU
Official Telegram https://t.me/joinchat/AAAAAEF8IcFj58a...
Official aparat https://goo.gl/1iIh5g
6 سال پیش
در تاریخ 1397/06/07 منتشر شده
است.
412
بـار بازدید شده