Iran Behesht zahra Martyr Mohammad Mokhtari last Goodbye with his friend few years back
44.9 هزار بار بازدید -
14 سال پیش
-
فیلم وداع محمد مختاری و
فیلم وداع محمد مختاری و دوست صمیمی اش روزبه در بهشت زهرا، محمد برای خداحافظی به داخل قبر میرود.
الان خود محمد تو این قبر خوابیده است.، نوشته ای از مجید مختاری برادر محمد؛
Roozbeh mohammad's Best friend passed away few years ago in an accidnet, this is roozbeh's funeral. mohammad couldn't control himself and he went inside the grave to say his last goodbye. now Mohammad is lying inside that grave
یادت می آید, برادر جان؟
وقتی روزبه, دوست تنهایی ات رفت چه قدر گریه کردی
چه قدر از سکوت, سرما و سیاهی گله کردی
یادت می آید, برادر جان ؟
وقتی درون قبر خوابیدی کنارش
انگار که نمی ترسیدی,از مرگ و صدای ترسناکش
یادت می آید, برادر جان ؟
همان جا من هم برایت, زانوی غم بغل کردم کنارت
از سحر گفتم و از قله ها ی آرزو
از با تو بودن, پرواز کردن تا نهایت
یادت می آید, برادر جان ؟
چه قدر زود من بال ها را بستم
از بلند ترین ابرهای سیاهی
بی تحمل, بی خبر از هجوم کرکس ها
بر جزیره ی آزادی نشستم
اما تو, ای برادر جان
تو خود یک پرنده ی آزاد بودی
آزادی را برای خود نمی خواستی
چون که با خون سبز خود, نوشتی این را بر پیشانی خود
خدایا, من از نشسته زیستن در ذلت بیزارم
به بهای آزادی برای مردم ایران
ایستاده مردن را دوست دارم
الان خود محمد تو این قبر خوابیده است.، نوشته ای از مجید مختاری برادر محمد؛
Roozbeh mohammad's Best friend passed away few years ago in an accidnet, this is roozbeh's funeral. mohammad couldn't control himself and he went inside the grave to say his last goodbye. now Mohammad is lying inside that grave
یادت می آید, برادر جان؟
وقتی روزبه, دوست تنهایی ات رفت چه قدر گریه کردی
چه قدر از سکوت, سرما و سیاهی گله کردی
یادت می آید, برادر جان ؟
وقتی درون قبر خوابیدی کنارش
انگار که نمی ترسیدی,از مرگ و صدای ترسناکش
یادت می آید, برادر جان ؟
همان جا من هم برایت, زانوی غم بغل کردم کنارت
از سحر گفتم و از قله ها ی آرزو
از با تو بودن, پرواز کردن تا نهایت
یادت می آید, برادر جان ؟
چه قدر زود من بال ها را بستم
از بلند ترین ابرهای سیاهی
بی تحمل, بی خبر از هجوم کرکس ها
بر جزیره ی آزادی نشستم
اما تو, ای برادر جان
تو خود یک پرنده ی آزاد بودی
آزادی را برای خود نمی خواستی
چون که با خون سبز خود, نوشتی این را بر پیشانی خود
خدایا, من از نشسته زیستن در ذلت بیزارم
به بهای آزادی برای مردم ایران
ایستاده مردن را دوست دارم
14 سال پیش
در تاریخ 1390/01/03 منتشر شده
است.
44,972
بـار بازدید شده