شعر فارسی مایه اصل و نسب در گردش دوران زر است/جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است

《  شعر فارسی درباره قضاوت نکردن، شعر اجتماعی بسیار زیبا از صائب تبریزی 》


مایه اصل و نسب در گردش دوران زر است
هر كسی صاحب زر است او از همه بالاتر است

دود اگر بالا نشیند كســـر شــأن شــعـله نیست
جای چشــــم ابرو نگیرد گرچه او بالاتـــــــر است

ناكسی گر از كسی بالا نشیند عیب نیست
روی دریا، خس نشیند قعر دریا گوهــر است

شصت و شاهد هر دو دعوی بزرگی می كنند
پس چرا انگشت كوچك لایق انگشـــــتر است

آهـــــن و فولاد هر دو از یك كوره می آیند بــــــــرون
آن یكی شمشیر گردد دیگری نعل خر است

كـــــره اسـب ، از نجابت از پـس مــــــــــادر رود
كــــره خــر ، از خــریت پیش پیش مــــادر است

پادشه مفلس كه شد چون مرغ بی بال و پر است
دائماً خون می خورد تیغی كه صاحب جوهــر است

صائبا ! عیب خودت گـــو عیب مردم را مـگو
هر كه عیب خود بگوید، از همه بالا تر است..


⚪نویسنده: صائب تبریزی
🔵گوینده: کیمیا عدالتی

ما یک مجموعه استعدادیابی هستیم که رو به جلو در حال حرکتیم✌دوست داشتی با ماه همراه شو 💚

➡️‌ instagram: Instagram: pioioava

➡️ website: https://pioio.com/up/ava/



#شعرفارسی #شعرخوانی #اجتماعی #طنز_اجتماعی #کتاب #قضاوت