Hoe Nederlandse Mariniers Optraden Tegen de Molukse Acties van de Jaren '70

De jaren zeventig was een decennium waarin Europa overspoeld werd door een golf van radicalisering, extremisme en terrorisme. Bloedige aanslagen en vliegtuigkapingen leken soms wel aan de orde van de dag, ook in Nederland. Als gevolg van de terreurbrief van Minister-President  Biesheuvel in Februari 1973, werden er  drie eenheden van BBE  opgericht. De Bijzondere Bijstandseenheid - Mariniers, de BBE-M,  de BBE-Krijgsmacht en BBE-Rijkspolitie, waren de eerste antiterreureenheden in Nederland. Waar de BBE-Krijgsmacht en BBE-Rijkspolitie uit lange afstand- en precisieschutters bestonden, moest een derde eenheid een Close Quarters Combat taak vervullen: het binnendringen van door terroristen bezette objecten.

Na de eerste succesvolle inzet van deze mariniers bij de Scheveningse Strafgevangenis kreeg Nederland steeds meer te maken met terrorisme. Dit keer vanuit de Zuid-Molukse gemeenschap waar men streefde naar een onafhankelijke republiek der Zuid-Molukken. Door bijzonder ongevoelig en ondoordacht handelen van de Nederlandse overheid in de nasleep van de dekolonisatie van Nederlands-Indië was in de marge van de samenleving een pijnlijke koloniale zweer gegroeid die jarenlang door had kunnen etteren. Tot op de dag van vandaag is deze wond niet geheeld