کتاب صوتی امیرکبیر - نویسنده: اعظم مهتدی (نگارش کامل کتاب)
202 بار بازدید -
6 روز پیش
-
#ketabaval
#ketabaval #کتاب_اول # تاریخ_ایران
📚 کتاب اول (ketab aval) - بررسی کتاب "امیر کبیر" 📚
درود به همه علاقه‌مندان به کتاب و تاریخ! 👋 امروز در کانال کتاب اول
(ketab aval)
به بررسی یکی از جذاب‌ترین و تاثیرگذارترین شخصیت‌های تاریخ ایران، امیر کبیر،
می‌پردازیم. 🌟
در این ویدیو، ما به بررسی کتاب "امیر کبیر" نوشته اعظم مهتدی می‌پردازیم و نگاهی دقیق به زندگی، اصلاحات و میراث این شخصیت بزرگ تاریخ ایران خواهیم داشت. 📖
✨ موضوعاتی که در این ویدیو پوشش می‌دهیم:
زندگی‌نامه امیر کبیر 🏡
اصلاحات و دستاوردها 🏫
چالش‌ها و دشمنان سیاسی ⚔️
مرگ و میراث او 🕯️
اگر علاقه‌مند به تاریخ ایران و شخصیت‌های بزرگ آن هستید، حتماً این ویدیو را تماشا کنید و نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید! 👍
🔔 فراموش نکنید که کانال کتاب اول (ketab aval) را سابسکرایب کنید تا ویدیوهای بیشتری از ما ببینید!
----------------------------
میرزا محمّدتقی خان امیرکبیر، فرزند کربلایی قربان‌بیگ فراهانی، در سال ۱۲۲۲ هجری قمری، در هزاوه فراهان، از توابع اراک (سلطان آباد پیشین) متولد شد. پدر امیرکبیر در دستگاه میرزا عیسی (میرزا بزرگ)، پدر میرزا ابوالقاسم قائممقام، سِمت آشپزی داشت. مادر امیرکبیر، فاطمه‌سلطان، دختر استاد شاه‌محمد بنا، از اهالی فراهان بود. میرزا محمّدتقی خان به سبب داشتن هوش و استعداد کم‌نظیرش، از همان دوران نوجوانی، مورد توجه میرزابزرگ و سپس قائممقام فراهانی قرار گرفت و به ترتیب به سمت منشیگری آنها دست یافت و به سرعت نزد قائممقام و عباس‌میرزا نایب‌السلطنه محبوبیت یافت.
اولین تجربه ی سیاسی میرزا محمدتقی خان همراهی خسرو میرزا، فرزند نایب‌السلطنه و هیأت همراه او در سفرش به روسیه تزاری بود. این سفر به دنبال قتل گریبایدوف، وزیرمختار روسیه در تهران و در شوال ۱۲۴۴ و برای عذرخواهی از واقعه‌ی قتل گریبایدوف انجام گرفت.
میرزا تقی‌خان در سال های بعد، بیش از پیش، در انجام دادن امور دیوانی و غیره شایستگی نشان داد و در اواخر دوران سلطنت فتحعلی شاه در دستگاه محمّدخان زنگنه، امیرنظام و پیشکار آذربایجان، مشغول به خدمت شد. چند سال بعد و در ۱۲۵۳ قمری، میرزا محمّدتقی وزیرنظام آذربایجان شد. میرزا محمّدتقی که اینک به امیرنظام ملقب شده بود، در ۱۶ شوال ۱۲۵۳ به همراه ناصرالدّین میرزا، ولیعهد، عازم روسیه شد و در ارمنستان (ایروان) با نیکلای اول، تزار روسیه، ملاقات کرد.
از مهم‌ترین مأموریت های سیاسی امیرنظام در دوران سلطنت محمّدشاه، ریاست نمایندگی دولت ایران در کمیسیون صلح «ارزنة الروم» بود که به عنوان «وکیل تام‌الاختیار» ایران، در ماه صفر ۱۲۵۹ آغاز شد و با وجود مشکلاتی که پیش آمد، پس از چهارسال که از اقامت امیرکبیر در عثمانی سپری شد، قرارداد صلح مطلوبی با عثمانی به امضا رسید. پس از عقد قرارداد صلح در ۱۶جمادی‌الثانی ۱۲۶۳، شاه، امیرنظام را بسیار تشویق کرد. امیرنظام که از سال ها قبل با ناصرالدین‌میرزا الفت و نزدیکی پیدا کرده بود، پس از فوت محمّدشاه، مقتدرانه مقدمات و اسباب بر تخت نشستن ناصرالدین شاه را فراهم کرد و در ۱۴ شوال ۱۲۶۴ سلطنت ناصرالدین شاه را اعلام کرد.
او که با آغاز سلطنت ناصرالدین شاه منصب صدراعظمی یافته بود، در ۲۲ ذیقعده ۱۲۶۴، علاوه بر لقب امیرنظامی به القاب امیرکبیر و اتابک اعظم نیز مفتخر شد. امیرکبیر مدت کوتاهی پس از صدارت، اصلاحات سیاسی، امنیتی، مالی، اقتصادی و فرهنگی را آغاز کرد و ایجاد امنیت و پایان دادن به شورش‌ها و یاغیگری ها و نیز اصلاحات مالی و جلوگیری از فساد پیدا و پنهانِ صاحبان قدرت و نفوذ را در اولویت برنامههای خود قرار داد و مدت کوتاهی پس از صدارت نشان داد که قصد دارد از نفوذ و دخالت بیگانگان (روس و انگلیس) در امور کشور بکاهد.
از مهم‌ترین اقدامات امیرکبیر تأسیس دارالفنون بود که پس از تلاش‌های بسیار در پنجم ربیع‌الاول ۱۲۶۸و فقط ۱۳ روز قبل از قتلش افتتاح شد. وی در همان دوران کوتاه صدارت (۱۲۶۴- ۱۲۶۸ هـ . ق) گام های بلندی برای توسعه‌ی اقتصادی و صنعتی و نیز رشد اقتصاد تجاری کشور برداشت و برای مثبت شدن تراز بازرگانی خارجی ایران تلاش‌های فراوانی کرد.
انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه و تلاش برای ترجمه و انتشار کتاب، از دیگر اقدامات امیرکبیر بود.
امیرکبیر که خود فردی مذهبی بود، در ارتقاء شأن و منزلت علما و روحانیان کوشید؛ به‌ویژه نقش برجسته ی امیرکبیر در سرکوب شورش باب و سرکوب کردن فتنه ی بابیه (که با محاکمه و اعدام سید علی‌محمّد باب به پایان رسید)، روابطش را با علمای دینی بیش از پیش تحکیم بخشید.
وطن‌دوستی و مخالفت شدید امیرکبیر با نفوذ کشورهای خارجی در ایران، تلاش برای برقراری عدالت و امنیت، جلوگیری از شکنجه و آزار متهمان و مجرمان، جلوگیری از پناهندگی جنایتکاران و مجرمان سیاسی و غیره در سفارتخانه‌های خارجی و تلاش برای قطع ارتباط جاسوسی- اطلاعاتی اتباع داخلی برای نمایندگان خارجی، از دیگر اقدامات اصلاحگرانه ی امیرکبیر در طول دوران کوتاه (چهارساله) صدارتش بود.
امیرکبیر که از همان آغاز صدارت حمایت و اعتماد ناصرالدین شاه را جلب کرده بود، در روز جمعه ۲۲ ربیع‌الاول ۱۲۶۵ قمری با ملکزاده خانم عزت‌الدوله، خواهر تنی شاه، ازدواج کرد.
تلاش های اصلاحگرانه ی امیرکبیر چندان داوم نیافت و در‌‌حالیکه سیاست خارجی مستقل امیرکبیر و تلاش‌های جدّی او برای قطع نفوذ و دخالت روس و انگلیس نویدبخش آغاز عصر نوینی در کشور بود، توطئه‌های نمایندگان سیاسی این دو کشور و همگامی بدخواهانِ داخلی به تدریج رنجش و سپس نومیدی و خشم ناصرالدین شاه را از او فراهم آورد. شاه او را از صدارت اعظمی و دیگر مشاغل اداری و نظامی عزل و به شهر کاشان تبعید کرد.
#امیر_کبیر #تاریخ_ایران #کتاب #کتاب_خوانی #اعظم_مهتدی #زندگی_نامه
📚 کتاب اول (ketab aval) - بررسی کتاب "امیر کبیر" 📚
درود به همه علاقه‌مندان به کتاب و تاریخ! 👋 امروز در کانال کتاب اول
(ketab aval)
به بررسی یکی از جذاب‌ترین و تاثیرگذارترین شخصیت‌های تاریخ ایران، امیر کبیر،
می‌پردازیم. 🌟
در این ویدیو، ما به بررسی کتاب "امیر کبیر" نوشته اعظم مهتدی می‌پردازیم و نگاهی دقیق به زندگی، اصلاحات و میراث این شخصیت بزرگ تاریخ ایران خواهیم داشت. 📖
✨ موضوعاتی که در این ویدیو پوشش می‌دهیم:
زندگی‌نامه امیر کبیر 🏡
اصلاحات و دستاوردها 🏫
چالش‌ها و دشمنان سیاسی ⚔️
مرگ و میراث او 🕯️
اگر علاقه‌مند به تاریخ ایران و شخصیت‌های بزرگ آن هستید، حتماً این ویدیو را تماشا کنید و نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید! 👍
🔔 فراموش نکنید که کانال کتاب اول (ketab aval) را سابسکرایب کنید تا ویدیوهای بیشتری از ما ببینید!
----------------------------
میرزا محمّدتقی خان امیرکبیر، فرزند کربلایی قربان‌بیگ فراهانی، در سال ۱۲۲۲ هجری قمری، در هزاوه فراهان، از توابع اراک (سلطان آباد پیشین) متولد شد. پدر امیرکبیر در دستگاه میرزا عیسی (میرزا بزرگ)، پدر میرزا ابوالقاسم قائممقام، سِمت آشپزی داشت. مادر امیرکبیر، فاطمه‌سلطان، دختر استاد شاه‌محمد بنا، از اهالی فراهان بود. میرزا محمّدتقی خان به سبب داشتن هوش و استعداد کم‌نظیرش، از همان دوران نوجوانی، مورد توجه میرزابزرگ و سپس قائممقام فراهانی قرار گرفت و به ترتیب به سمت منشیگری آنها دست یافت و به سرعت نزد قائممقام و عباس‌میرزا نایب‌السلطنه محبوبیت یافت.
اولین تجربه ی سیاسی میرزا محمدتقی خان همراهی خسرو میرزا، فرزند نایب‌السلطنه و هیأت همراه او در سفرش به روسیه تزاری بود. این سفر به دنبال قتل گریبایدوف، وزیرمختار روسیه در تهران و در شوال ۱۲۴۴ و برای عذرخواهی از واقعه‌ی قتل گریبایدوف انجام گرفت.
میرزا تقی‌خان در سال های بعد، بیش از پیش، در انجام دادن امور دیوانی و غیره شایستگی نشان داد و در اواخر دوران سلطنت فتحعلی شاه در دستگاه محمّدخان زنگنه، امیرنظام و پیشکار آذربایجان، مشغول به خدمت شد. چند سال بعد و در ۱۲۵۳ قمری، میرزا محمّدتقی وزیرنظام آذربایجان شد. میرزا محمّدتقی که اینک به امیرنظام ملقب شده بود، در ۱۶ شوال ۱۲۵۳ به همراه ناصرالدّین میرزا، ولیعهد، عازم روسیه شد و در ارمنستان (ایروان) با نیکلای اول، تزار روسیه، ملاقات کرد.
از مهم‌ترین مأموریت های سیاسی امیرنظام در دوران سلطنت محمّدشاه، ریاست نمایندگی دولت ایران در کمیسیون صلح «ارزنة الروم» بود که به عنوان «وکیل تام‌الاختیار» ایران، در ماه صفر ۱۲۵۹ آغاز شد و با وجود مشکلاتی که پیش آمد، پس از چهارسال که از اقامت امیرکبیر در عثمانی سپری شد، قرارداد صلح مطلوبی با عثمانی به امضا رسید. پس از عقد قرارداد صلح در ۱۶جمادی‌الثانی ۱۲۶۳، شاه، امیرنظام را بسیار تشویق کرد. امیرنظام که از سال ها قبل با ناصرالدین‌میرزا الفت و نزدیکی پیدا کرده بود، پس از فوت محمّدشاه، مقتدرانه مقدمات و اسباب بر تخت نشستن ناصرالدین شاه را فراهم کرد و در ۱۴ شوال ۱۲۶۴ سلطنت ناصرالدین شاه را اعلام کرد.
او که با آغاز سلطنت ناصرالدین شاه منصب صدراعظمی یافته بود، در ۲۲ ذیقعده ۱۲۶۴، علاوه بر لقب امیرنظامی به القاب امیرکبیر و اتابک اعظم نیز مفتخر شد. امیرکبیر مدت کوتاهی پس از صدارت، اصلاحات سیاسی، امنیتی، مالی، اقتصادی و فرهنگی را آغاز کرد و ایجاد امنیت و پایان دادن به شورش‌ها و یاغیگری ها و نیز اصلاحات مالی و جلوگیری از فساد پیدا و پنهانِ صاحبان قدرت و نفوذ را در اولویت برنامههای خود قرار داد و مدت کوتاهی پس از صدارت نشان داد که قصد دارد از نفوذ و دخالت بیگانگان (روس و انگلیس) در امور کشور بکاهد.
از مهم‌ترین اقدامات امیرکبیر تأسیس دارالفنون بود که پس از تلاش‌های بسیار در پنجم ربیع‌الاول ۱۲۶۸و فقط ۱۳ روز قبل از قتلش افتتاح شد. وی در همان دوران کوتاه صدارت (۱۲۶۴- ۱۲۶۸ هـ . ق) گام های بلندی برای توسعه‌ی اقتصادی و صنعتی و نیز رشد اقتصاد تجاری کشور برداشت و برای مثبت شدن تراز بازرگانی خارجی ایران تلاش‌های فراوانی کرد.
انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه و تلاش برای ترجمه و انتشار کتاب، از دیگر اقدامات امیرکبیر بود.
امیرکبیر که خود فردی مذهبی بود، در ارتقاء شأن و منزلت علما و روحانیان کوشید؛ به‌ویژه نقش برجسته ی امیرکبیر در سرکوب شورش باب و سرکوب کردن فتنه ی بابیه (که با محاکمه و اعدام سید علی‌محمّد باب به پایان رسید)، روابطش را با علمای دینی بیش از پیش تحکیم بخشید.
وطن‌دوستی و مخالفت شدید امیرکبیر با نفوذ کشورهای خارجی در ایران، تلاش برای برقراری عدالت و امنیت، جلوگیری از شکنجه و آزار متهمان و مجرمان، جلوگیری از پناهندگی جنایتکاران و مجرمان سیاسی و غیره در سفارتخانه‌های خارجی و تلاش برای قطع ارتباط جاسوسی- اطلاعاتی اتباع داخلی برای نمایندگان خارجی، از دیگر اقدامات اصلاحگرانه ی امیرکبیر در طول دوران کوتاه (چهارساله) صدارتش بود.
امیرکبیر که از همان آغاز صدارت حمایت و اعتماد ناصرالدین شاه را جلب کرده بود، در روز جمعه ۲۲ ربیع‌الاول ۱۲۶۵ قمری با ملکزاده خانم عزت‌الدوله، خواهر تنی شاه، ازدواج کرد.
تلاش های اصلاحگرانه ی امیرکبیر چندان داوم نیافت و در‌‌حالیکه سیاست خارجی مستقل امیرکبیر و تلاش‌های جدّی او برای قطع نفوذ و دخالت روس و انگلیس نویدبخش آغاز عصر نوینی در کشور بود، توطئه‌های نمایندگان سیاسی این دو کشور و همگامی بدخواهانِ داخلی به تدریج رنجش و سپس نومیدی و خشم ناصرالدین شاه را از او فراهم آورد. شاه او را از صدارت اعظمی و دیگر مشاغل اداری و نظامی عزل و به شهر کاشان تبعید کرد.
#امیر_کبیر #تاریخ_ایران #کتاب #کتاب_خوانی #اعظم_مهتدی #زندگی_نامه
6 روز پیش
در تاریخ 1403/04/03 منتشر شده
است.
202
بـار بازدید شده