گنجیشک

قلب گنجشك تند مى تپيد وقتى از حفره ى ديوار سنگى بيرون مى كشيدمش، وحشت وجودش را قورت داده بود. خونى بود و به خود ميلرزيد ميان انگشتانم به آرامى طوريكه آسيبى به بالهاى زخمى اش نرسانم قايمش كردم. قلبش آنقدر تند مى تپيد كه دست من هم به تپش افتاده بود چشمان بى گناهش را ديدم سياه و عميق بود از چشمانش معلوم بود كه در قلب بينوايش هزار آرزو حبس كرده بود، حتما قبل از اين درد، بى ترس به آسمان آبى نگاه مى كرد، به سويش ميپريد و نغمه مى خواند. دستان خونى ام بى وقفه مى تپيد اشك هم با ترس مرا همراهى مى كرد بى آزار از آزارِ اينهمه سال انگار اين درد خودِ ما بوديم آخر اين روزها تصوير ترس درست مثل ماست بس كه در اين سراى تراژدى مثل او شديم و به خود لرزيديم. با اينهمه اُميدوار بوديم به از نو نفس كشيدن گفتم برايش آواز بخوانم آواز هميشه مرا دلدارى مى دهد خواستم گنجشك را هم تسكين بدهم دستم را به صورتم نزديك كردم ديگر تپيدنش را حس نميكردم دستان خونى ام را از هم باز كردم گنجشك با چشمانش به من مى خنديد من او را در خيالم نجات داده بودم ... #نجات_امروز #بهين_بلورى __________________________________ اين ترانه ى زيبا يك روايت تصويرى از رنج و بى عدالتى ست كه حدود سه سال پيش آقاى سجاد ايران نژاد براى ثمين و من نوشته بودند، بعد از آن اُستاد پيانوى عزيزمان آقاى عليزاده آهنگى برايش ساختند . اين ترانه را بارها در لحظاتمان فقط با يك پيانو خوانديم، تا همين چند ماه پيش آن را براى تنظيم به يكى از عزيزترين و همراه ترين دوستمان، آقاى آرش صفدرى سپرديم. #ثمين_بلورى #samin_bolouri #بهين_بلورى #behin_bolouri #سجاد_ايران_نژاد Lyrics: Sajjad Iran Nejad #مجيد_عليزاده Music: Majid Alizadeh #آرش_صفدرى arrangement&mix: Arash Safdari