غزل شماره ۲۸ از مجموعۀ غزلیات دیوان بیدل«دهلوی» | با دکلمه سید حسن حسینی

#شعر #بیدل #عمر_خیام #مثنوی_معنوی #مثنوی_مولانا #مثنوی #مولانا #مولانا_جلال_الدین_بلخی #اشعار #شاعر #حافط #ابوالمعانی #دهلوی #سعدی_شیرازی #bidil #Бидл #Bidil_dehlavi #romi #sadi #Khayam #ferdousi #persion #poetry #iran #farsi #afghanistan  #dari #hafiz #shamstabrizi #masnavimanavi  #molave #khurasan  @B_Delsar

الهی پاره‌ای تمکین رم وحشی نگاهان را

به قدر آرزوی ما شکستی‌کج‌کلاهان را

به‌محشرگر چنین باشد هجوم حیرت قاتل

چو مژگان بر قفا یابند دست دادخواهان را

چه‌امکان است خاک ما نظرگاه بتان گردد

فریب سرمه‌نتوان داداین‌مژگان سیاهان‌را

رعونت مشکل است‌از مزرع ما سربرون آرد

که پامالی بود بالیدن این عاجزگیاهان را

گواهی چون خموشی نیست بر معمورهٔ دلها

سواد دلگشایی سرمه بس باشد صفاهان را

زشوخیهای جرم‌خویش می‌ترسم‌که‌در محشر

شکست دل به حرف آرد زبان بیگناهان را

توان زد بی‌تأمل صد زمین و آسمان برهم

کف افسوس اگر باشد ندامت دستگاهان را

نشانها نقش بر آب است در معمورهٔ امکان

نگین بیهوده در زنجیر دارد نام شاهان را

درین‌گلشن‌کهٔکسر رنگ‌تکلیف هوس‌دارد

مژه برداشتن‌کوهی است استغنا نگاهان را

صدایی از درای‌کاروان عجز می‌آید

که حیرت، هم به راهی می‌بردگم‌کرده راهان را

مزاج فقر ما باگرم وسرد الفت نمی‌گیرد

هوایی نیست بیدل سرزمین بی‌کلاهان را


غزل_شماره ۲۸