دلکش هنرمند تکرار نشدنی
129 هزار بار بازدید -
2 ماه پیش
-
بانو دلکش (عصمت باقرپور پنبه
بانو دلکش (عصمت باقرپور پنبه فروش بابلی) (زادهٔ ۳ اسفند ۱۳۰۳ در بابل – درگذشتهٔ ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ در تهران)
از او بعنوان بانوی آواز ایران یاد میشود. نام هنری دلکش را روح الله خالقی برایش برگزید که نام گوشه ای در دستگاه ماهور است. دلکش با نام مستعار نیلوفر به آهنگسازی و ترانه سرائی نیز پرداخت. عصمت در خانواده ای پر جمعیت یک بازرگان پنبه بدنیا آمد. در 12 سالگی نزد خواهرش در تهران رفت و در مدرسه اردیبهشت در خیابان ناصرخسرو نام نویسی کرد.
در زمان تحصیل جزو اولین دانش‌آموزان دختری بود که در 16 سالگی به سلک پیشاهنگی در آمد. ظهرالدینی، معلم موسیقی مدرسه، هنگام آموزش سرودها از قدرت و طنین صدای او شگفت زده شد و او را به هنرستان موسیقی ملی برد و از اساتید خواست تا صدای او را بشنوند.
روح الله خالقی پس از امتحان به قابلیتهای صدایش پی برد. بدین ترتیب از سال 1319 در مدرسه موسیقی به تحصیل پرداخت. خوش اقبالی اش در این بود که آموزش او بدست عبدالعلی وزیری سپرده شد (شاگرد و پسر عموی کلنل وزیری و بانی اولین مدرسه موسیقی در ایران)
دلکش خود را مدیون عبدالعلی وزیری میدانست و همواره از او به نیکی یاد می کرد. او نزد علی اکبر شهنازی و ابوالحسن صبا نیز بسیار بهره برد. صبا موجبات آشنایی دلکش با یکی از برجسته ترین شاگردان خود، مهدی خالدی را فراهم کرد.
این آشنایی درسال 24 موجب استخدام دلکش در رادیو شد و 7سال بعد (سال 31) با خالدی قطع همکاری کرد. این دوره 7 ساله که راه را برای دلکش و خالدی به جرگه برترین های موسیقی گشود، بدون تردید از درخشانترین دوران موسیقی معاصر محسوب میشود.
دلکش 2 بار ازدواج كرد. بار اول با شاپور یاسمی و بار دوم با داریوش فزونمایه که از همسر دومش صاحب فرزند پسری بنام سهیل شد. ازدواج با شاپور یاسمی فرزند رشید یاسمی، ادیب مشهور و برادر سیامک یاسمی، سینماگر و فیلمساز دهه های 30-40 دلکش را به سینما نیز کشاند و درمجموع در 10 فیلم ظاهر شد. فیلمهایی که سرگرم کننده بودند اما در ردیف آثار تاثیرگذار سینمای ایران قرار نمیگیرند. او به همراه بنان و قمرالملوک در فیلمی بنام مادر نیز بازی کرد.
بی‌شک دلکش بعد از قمر برترین و تاثیرگزارترین خواننده زن ایرانی در قرن اخیرست و همواره مورد ستایش دیگر بزرگان موسیقی ایران و همکاران و هم دوره هایش بود. استاد بنان که چند آثار مشترک با دلکش اجرا کرده، در مصاحبه‌ای از او بعنوان خواننده زنِ درجه 1 دوران خود یاد میکند.
محمودی خوانساری بر این باور بود که بسیاری از خوانندگان مرد باید بنشینند و با گوش سپردن به آواز دلکش راه و رسم صحیح خواندن را بیاموزند.
بانو هایده نیز در جایی گفته بود: من خواندن درست آواز و تصنیف را در واقع از رادیو با شنیدن صدای دلکش آموختم.
دلکش با آهنگسازانی چون تجویدی و پرویز یاحقی آهنگهای بسیاری اجرا کرده که متجاوز از 400 اثر است.
او 11 شهریور 83 در آستانه 80 سالگی در بیمارستان مهر تهران درگذشت و در امامزاده طاهر کرج در کنار استادش عبدالعلی وزیری، بنان، قوامی و بدیعی به خاک سپرده شد.
بر سنگ مزارش نوشته: در اینجا آتش کاروان هنر، دلکش آرمیده است. روحش شاد و نامش جاویدان.
از او بعنوان بانوی آواز ایران یاد میشود. نام هنری دلکش را روح الله خالقی برایش برگزید که نام گوشه ای در دستگاه ماهور است. دلکش با نام مستعار نیلوفر به آهنگسازی و ترانه سرائی نیز پرداخت. عصمت در خانواده ای پر جمعیت یک بازرگان پنبه بدنیا آمد. در 12 سالگی نزد خواهرش در تهران رفت و در مدرسه اردیبهشت در خیابان ناصرخسرو نام نویسی کرد.
در زمان تحصیل جزو اولین دانش‌آموزان دختری بود که در 16 سالگی به سلک پیشاهنگی در آمد. ظهرالدینی، معلم موسیقی مدرسه، هنگام آموزش سرودها از قدرت و طنین صدای او شگفت زده شد و او را به هنرستان موسیقی ملی برد و از اساتید خواست تا صدای او را بشنوند.
روح الله خالقی پس از امتحان به قابلیتهای صدایش پی برد. بدین ترتیب از سال 1319 در مدرسه موسیقی به تحصیل پرداخت. خوش اقبالی اش در این بود که آموزش او بدست عبدالعلی وزیری سپرده شد (شاگرد و پسر عموی کلنل وزیری و بانی اولین مدرسه موسیقی در ایران)
دلکش خود را مدیون عبدالعلی وزیری میدانست و همواره از او به نیکی یاد می کرد. او نزد علی اکبر شهنازی و ابوالحسن صبا نیز بسیار بهره برد. صبا موجبات آشنایی دلکش با یکی از برجسته ترین شاگردان خود، مهدی خالدی را فراهم کرد.
این آشنایی درسال 24 موجب استخدام دلکش در رادیو شد و 7سال بعد (سال 31) با خالدی قطع همکاری کرد. این دوره 7 ساله که راه را برای دلکش و خالدی به جرگه برترین های موسیقی گشود، بدون تردید از درخشانترین دوران موسیقی معاصر محسوب میشود.
دلکش 2 بار ازدواج كرد. بار اول با شاپور یاسمی و بار دوم با داریوش فزونمایه که از همسر دومش صاحب فرزند پسری بنام سهیل شد. ازدواج با شاپور یاسمی فرزند رشید یاسمی، ادیب مشهور و برادر سیامک یاسمی، سینماگر و فیلمساز دهه های 30-40 دلکش را به سینما نیز کشاند و درمجموع در 10 فیلم ظاهر شد. فیلمهایی که سرگرم کننده بودند اما در ردیف آثار تاثیرگذار سینمای ایران قرار نمیگیرند. او به همراه بنان و قمرالملوک در فیلمی بنام مادر نیز بازی کرد.
بی‌شک دلکش بعد از قمر برترین و تاثیرگزارترین خواننده زن ایرانی در قرن اخیرست و همواره مورد ستایش دیگر بزرگان موسیقی ایران و همکاران و هم دوره هایش بود. استاد بنان که چند آثار مشترک با دلکش اجرا کرده، در مصاحبه‌ای از او بعنوان خواننده زنِ درجه 1 دوران خود یاد میکند.
محمودی خوانساری بر این باور بود که بسیاری از خوانندگان مرد باید بنشینند و با گوش سپردن به آواز دلکش راه و رسم صحیح خواندن را بیاموزند.
بانو هایده نیز در جایی گفته بود: من خواندن درست آواز و تصنیف را در واقع از رادیو با شنیدن صدای دلکش آموختم.
دلکش با آهنگسازانی چون تجویدی و پرویز یاحقی آهنگهای بسیاری اجرا کرده که متجاوز از 400 اثر است.
او 11 شهریور 83 در آستانه 80 سالگی در بیمارستان مهر تهران درگذشت و در امامزاده طاهر کرج در کنار استادش عبدالعلی وزیری، بنان، قوامی و بدیعی به خاک سپرده شد.
بر سنگ مزارش نوشته: در اینجا آتش کاروان هنر، دلکش آرمیده است. روحش شاد و نامش جاویدان.
2 ماه پیش
در تاریخ 1403/02/22 منتشر شده
است.
129,000
بـار بازدید شده