نقد سریال شوگر | Sugar 2024
156 بار بازدید -
2 هفته پیش
-
بیگانه‌ی سینه‌فیلنام انگلیسی: Sugarنام فارسی:
بیگانه‌ی سینه‌فیل
نام انگلیسی: Sugar
نام فارسی: شوگر
محصول: ۲۰۲۴ – ایالات متحده
ژانر: جنایی، رازآلود، نوآر، اکشن
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۲ از ۴
مصطفی ملکی
«مارک پروتوسویچ» کارنامه‌ای آن چنان درخشان در حوزه‌ی نویسندگی آثار سینمایی ندارد. شاید او را با نویسندگی فیلمی چون «من افسانه هستم» یا «ثور» بشناسیم. حال این نویسنده در جدیدترین اثر خود روایتی ۸ اپیزودی را با نام «شوگر» به کارگردانی «فرناندو میرلس» و «آدام آرکین» نگاشته و تهیه کرده است. داستان این سریال حول کارآگاهی خصوصی با نام «جان شوگر» روایت می‌شود که تخصص او پیدا کردن افراد گمشده یا ربوده شده است. روایت با یکی از مأموریت‌های او در ژاپن آغاز می‌شود و به‌سرعت از طریق مأموریتی جدید مسیر اصلی خود را پیش می‌گیرد. مأموریت جدید شوگر پیدا کردن نوه‌ی یکی از تهیه‌کنندگاه به‌نام هالیوود با نام «جاناتان سیگل» است. نام این دختر «اولیویا»ست و نزدیک به یک ماه است که کسی از او خبر ندارد.
روایت قرار است از طریق این پرونده مخاطب را درگیر خرده‌روایت‌هایی کند که هر کدام در پیشبرد روایت اصلی نقش مهمی دارند. جان شوگر به‌عنوان کاراکتر اصلی روایت در بطن این رخدادها قرار دارد. آنچه از او در سه قسمت ابتدایی می‌بینیم مردی منظم، شیک‌پوش و محتاط است که شعارش این است:«من از صدمه زدن به آدما بدم میاد.» او در عین حال یک خوره‌ی فیلم نیز هست و همین ویژگی نقش پررنگی در کل روایت دارد، چرا که کارگردان‌ها سعی دارند کل روایت را از اپیزود ابتدایی تا انتهایی تبدیل به سه پرده‌ی آثار جنایی و نوآر سینمای کلاسیک هالیوود کنند و در این بین هر از گاهی بخشی از این آثار را به‌صورت جامپ‌کات یا تدوین موازی در درون روایت قرار دهند؛ از «سرگیجه» تا «قاتلان» و «مرد سوم» و آثاری که در پایان هر اپیزود نام هر کدام از آن‌ها لیست شده است. این نگاه تا جایی از روایت قابل تأمل است و با توجه به دنیایی که شوگر درون آن قرار گرفته توجیه منطقی دارد، اما از اپیزود پنجم به بعد و درست زمانی که زمام کارگردان در دستان آقای آرکین قرار می‌گیرد نقش این پاره‌های کلاسیک در روایت کم‌رنگ‌تر می‌شود.
آنچه این روایت را از اپیزود دوم تبدیل به یک اثر اپیزودیک متوسط می‌کند سردرگمی نویسنده و کارگردان‌هاست. گویی آن‌ها برای ادامه دادن این اثر دچار نوعی تعجیل هستند و برخی از خرده‌روایت‌ها را به‌راحتی در میانه‌ی راه رها می‌کنند یا حتی موقعیت‌هایی را خلق می‌کنند که علاوه بر کلیشه بودن بسیار بد قاب‌بندی شده‌اند. به‌طور مثال به اولین برخورد شوگر و «برنارد سیگل»، پدر اولیویا»، در هتل محل اقامت شوگر دقت کنید. در این رویارویی عرض‌اندامی دیالوگ‌محور از شوگر را شاهد هستیم که نبودش بسیار مفیدتر از آن چیزی بود که در برابرمان قرار گرفت. کاراکترهای فرعی در این سریال گویی بسیار شسته‌رفته به درون قاب می‌آیند، کتک می‌زنند، می‌کشند یا کشته می‌شوند و داستان نیز بدون اینکه تحت تأثیر این رخدادها قرار بگیرد همراه شوگر ماجرا را پی می‌گیرد. شوگر این داستان پس از اپیزود دوم دیگر آن مرد اتوکشیده و منظم و جزئی‌نگر ابتدایی نیست. شاید برخی این توجیه را بیاورند که با اضافه‌شدن خرده‌روایت‌های بیشتر به داستان و تحت فشار قرار گرفتن شوگر از سوی همکاران و دیگر افراد باید هم این مرد دچار نوعی تشویش شود. اما باید گفت این تشویش از طریق گرفتگی عضله از همان قسمت اول و زخم چاقوی افتتاحیه همراه او بوده است. آنچه در باب مشوش بودن این کاراکتر می‌گوییم سردرگمی نویسنده در شخصیت‌پردازی اوست.
نویسنده و دو کارگردان این سریال سعی کرده‌اند از طریق «ملانی مثیوز» بخشی از زندگی خصوصی و رابطه‌ی عاشقانه‌ی شوگر را تصویر کنند. اما ملانی مثیوز یکی از ضعیف‌ترین کاراکترهای مکمل آثار جنایی است؛ به‌طوری که ملغمه‌ای از سانتیمانتالیسم، فمینیسم غرغرو و در نهایت زنی ضعیف و وابسته را به‌طور یک‌جا در او شاهد هستیم.
سریال شوگر اثری جذاب بود اگر ذوق بیش‌از حد نویسنده و کارگردان باعث اضافات اضافی در آن نمی‌شد. نیازی نبود که این روایت در باب بیگانگانی روی کره‌ی خاکی باشد که برای مطالعه‌ی انسان‌شناسی به زمین سفر کرده‌اند و هر کدام به درون یک کشور رفته تا آداب و رسوم و خصوصیات انسان را در سرتاسر زمین بررسی کنند. اگر قرار بود اینگونه به اثر پرداخته شود که الصاق شدن این اضافه از قسمت ششم به بعد کاری بیهوده و صرفاً حربه‌ای برای مجاب کردن پلتفرم به ساخت فصل دوم بوده است. سریال شوگر باید نوآری با محوریت خود کاراکتر شوگر می‌بود. حسرت بیشتر آنجاست که نوآرهای کلاسیک را در بین روایت از سر می‌گذرانیم، اما داستان مسیری را که پیچ‌های غیرضروری دارد می‌پیماید.
#سریال #filmreview #movie #whattowatch #فیلم #نقد_فیلم #نقد_سریال #sugar2024
لینک حمایت از کانال:
حامی باش: https://hamibash.com/supportus/tippers
ما را در دیگر شبکه‌های اجتماعی هم دنبال کنید
اینستاگرام: Instagram: onefilmonelife
تلگرام: https://t.me/OnefilmOnelife
توئیتر: Twitter: OnefilmOnelife
نام انگلیسی: Sugar
نام فارسی: شوگر
محصول: ۲۰۲۴ – ایالات متحده
ژانر: جنایی، رازآلود، نوآر، اکشن
رده‌ی سنی: ۱۳+
امتیاز: ۲ از ۴
مصطفی ملکی
«مارک پروتوسویچ» کارنامه‌ای آن چنان درخشان در حوزه‌ی نویسندگی آثار سینمایی ندارد. شاید او را با نویسندگی فیلمی چون «من افسانه هستم» یا «ثور» بشناسیم. حال این نویسنده در جدیدترین اثر خود روایتی ۸ اپیزودی را با نام «شوگر» به کارگردانی «فرناندو میرلس» و «آدام آرکین» نگاشته و تهیه کرده است. داستان این سریال حول کارآگاهی خصوصی با نام «جان شوگر» روایت می‌شود که تخصص او پیدا کردن افراد گمشده یا ربوده شده است. روایت با یکی از مأموریت‌های او در ژاپن آغاز می‌شود و به‌سرعت از طریق مأموریتی جدید مسیر اصلی خود را پیش می‌گیرد. مأموریت جدید شوگر پیدا کردن نوه‌ی یکی از تهیه‌کنندگاه به‌نام هالیوود با نام «جاناتان سیگل» است. نام این دختر «اولیویا»ست و نزدیک به یک ماه است که کسی از او خبر ندارد.
روایت قرار است از طریق این پرونده مخاطب را درگیر خرده‌روایت‌هایی کند که هر کدام در پیشبرد روایت اصلی نقش مهمی دارند. جان شوگر به‌عنوان کاراکتر اصلی روایت در بطن این رخدادها قرار دارد. آنچه از او در سه قسمت ابتدایی می‌بینیم مردی منظم، شیک‌پوش و محتاط است که شعارش این است:«من از صدمه زدن به آدما بدم میاد.» او در عین حال یک خوره‌ی فیلم نیز هست و همین ویژگی نقش پررنگی در کل روایت دارد، چرا که کارگردان‌ها سعی دارند کل روایت را از اپیزود ابتدایی تا انتهایی تبدیل به سه پرده‌ی آثار جنایی و نوآر سینمای کلاسیک هالیوود کنند و در این بین هر از گاهی بخشی از این آثار را به‌صورت جامپ‌کات یا تدوین موازی در درون روایت قرار دهند؛ از «سرگیجه» تا «قاتلان» و «مرد سوم» و آثاری که در پایان هر اپیزود نام هر کدام از آن‌ها لیست شده است. این نگاه تا جایی از روایت قابل تأمل است و با توجه به دنیایی که شوگر درون آن قرار گرفته توجیه منطقی دارد، اما از اپیزود پنجم به بعد و درست زمانی که زمام کارگردان در دستان آقای آرکین قرار می‌گیرد نقش این پاره‌های کلاسیک در روایت کم‌رنگ‌تر می‌شود.
آنچه این روایت را از اپیزود دوم تبدیل به یک اثر اپیزودیک متوسط می‌کند سردرگمی نویسنده و کارگردان‌هاست. گویی آن‌ها برای ادامه دادن این اثر دچار نوعی تعجیل هستند و برخی از خرده‌روایت‌ها را به‌راحتی در میانه‌ی راه رها می‌کنند یا حتی موقعیت‌هایی را خلق می‌کنند که علاوه بر کلیشه بودن بسیار بد قاب‌بندی شده‌اند. به‌طور مثال به اولین برخورد شوگر و «برنارد سیگل»، پدر اولیویا»، در هتل محل اقامت شوگر دقت کنید. در این رویارویی عرض‌اندامی دیالوگ‌محور از شوگر را شاهد هستیم که نبودش بسیار مفیدتر از آن چیزی بود که در برابرمان قرار گرفت. کاراکترهای فرعی در این سریال گویی بسیار شسته‌رفته به درون قاب می‌آیند، کتک می‌زنند، می‌کشند یا کشته می‌شوند و داستان نیز بدون اینکه تحت تأثیر این رخدادها قرار بگیرد همراه شوگر ماجرا را پی می‌گیرد. شوگر این داستان پس از اپیزود دوم دیگر آن مرد اتوکشیده و منظم و جزئی‌نگر ابتدایی نیست. شاید برخی این توجیه را بیاورند که با اضافه‌شدن خرده‌روایت‌های بیشتر به داستان و تحت فشار قرار گرفتن شوگر از سوی همکاران و دیگر افراد باید هم این مرد دچار نوعی تشویش شود. اما باید گفت این تشویش از طریق گرفتگی عضله از همان قسمت اول و زخم چاقوی افتتاحیه همراه او بوده است. آنچه در باب مشوش بودن این کاراکتر می‌گوییم سردرگمی نویسنده در شخصیت‌پردازی اوست.
نویسنده و دو کارگردان این سریال سعی کرده‌اند از طریق «ملانی مثیوز» بخشی از زندگی خصوصی و رابطه‌ی عاشقانه‌ی شوگر را تصویر کنند. اما ملانی مثیوز یکی از ضعیف‌ترین کاراکترهای مکمل آثار جنایی است؛ به‌طوری که ملغمه‌ای از سانتیمانتالیسم، فمینیسم غرغرو و در نهایت زنی ضعیف و وابسته را به‌طور یک‌جا در او شاهد هستیم.
سریال شوگر اثری جذاب بود اگر ذوق بیش‌از حد نویسنده و کارگردان باعث اضافات اضافی در آن نمی‌شد. نیازی نبود که این روایت در باب بیگانگانی روی کره‌ی خاکی باشد که برای مطالعه‌ی انسان‌شناسی به زمین سفر کرده‌اند و هر کدام به درون یک کشور رفته تا آداب و رسوم و خصوصیات انسان را در سرتاسر زمین بررسی کنند. اگر قرار بود اینگونه به اثر پرداخته شود که الصاق شدن این اضافه از قسمت ششم به بعد کاری بیهوده و صرفاً حربه‌ای برای مجاب کردن پلتفرم به ساخت فصل دوم بوده است. سریال شوگر باید نوآری با محوریت خود کاراکتر شوگر می‌بود. حسرت بیشتر آنجاست که نوآرهای کلاسیک را در بین روایت از سر می‌گذرانیم، اما داستان مسیری را که پیچ‌های غیرضروری دارد می‌پیماید.
#سریال #filmreview #movie #whattowatch #فیلم #نقد_فیلم #نقد_سریال #sugar2024
لینک حمایت از کانال:
حامی باش: https://hamibash.com/supportus/tippers
ما را در دیگر شبکه‌های اجتماعی هم دنبال کنید
اینستاگرام: Instagram: onefilmonelife
تلگرام: https://t.me/OnefilmOnelife
توئیتر: Twitter: OnefilmOnelife
2 هفته پیش
در تاریخ 1403/03/23 منتشر شده
است.
156
بـار بازدید شده