[Özel] Imam Hüseyin´in oglu Hz. Ali Ekber´in Kerbela´daki musibeti

Hz. Ali Ekber (a.s), Haşimoğulları gençlerinin ve Alioğulları yiğitlerinin en belirgin ve çarpıcı özelliği olan takva, asalet ve cömertlikle bezenmişti. Risalet ve İmamet mektebinde gelişip büyüyen Hz. Ali Ekber, insan yetiştirme okulunun iki büyük öğretmeni olan İmam Hasan'la (a.s) İmam Hüseyin'in (a.s) özel eğitim ve terbiyesinde yetişmişti. Nitekim ona ait olan ziyaretnâmede şöyle geçmektedir: "Selam sana, ey Hasan ve Hüseyin'in evlâdı!"

Evet, Hz. Ali Ekber (a.s), Ali bağının yüce selvisi, Zehra gülistanının kızıl ve şad gülü, Hüseyin'in büyük oğlu ve yürekler yakan Kerbela sahrasında Ehlibeyt'in ilk şehididir.

Babasından cihat için icazet alıp da atını meydana doğru sürdüğünde, İmam Hüseyin (a.s) büyük bir hüzün ve kalbini parçalayan bir kederle arkasından onu süzmüş, canından çok sevdiği Ali'sinin gidişinden dolayı gözyaşlarını tutamamış ve gökyüzüne bakarak şunları söylemiştir:

Ya Rabbim! Şahit ol ki, konuşması, davranışları ve fiziğiyle senin sevgili peygamberine en çok benzeyen delikanlı, şu azgınlar güruhuyla boğuşmaya gidiyor! Biz ne zaman ceddimiz Resulullah'ı özleyecek olsak bu gencin yüzüne bakardık. Allah'ım! Yeryüzünün bereketinden mahrum bırak şu güruhu! Aralarına ihtilaf ve ayrılık düşür. Yöneticilerini onlardan asla memnun ve razı kılma! Zira bu topluluk bize yardım edeceğini söyleyerek bizi buraya çağırdı; çağrılarını kabul edip geldiğimizdeyse bize kılıçlarını çekip düşmanlığa başladılar!