گلستان سعدی باب یک حکایت یک / دروغ مصلحت آمیز

باب اوّل در سیرت پادشاهان مثل 1 پادشاهى را شنیدم به كشتن اسیرى اشارت كرد. بیچاره در آن حالت نومیدى ملك را دشنام دادن گرفت و سَقَط گفتن. كه گفته اند هركه دست از جان بشوید هرچه در دل دارد بگوید. وقتِ ضَرورت چو نمانَد گُریز دست بگیرد سرِ شمشیرِ تیز اذا یئس الانسان طال لسانه كسنّور مغلوب یصول على الكلب ملك پرسید چه مى گوید. یكى از وزراى نیك محضر گفت اى خداوند، همى گوید وَ اَلْكاظِمِینَ اَلْغَیْظَ وَ اَلْعافِینَ عَنِ اَلنّاسِ ملك را رحمت آمد و از سر خون او درگذشت. وزیر دیگر كه ضدّ او بود گفت ابناى جنس ما

• #متفرقه
• #گلستان_سعدی
• #دروغ_مصلحتی
• #راست_فتنه_انگیز
• #سبک_زندگی
• #حیات_طیبه