ظلم به مفهوم بت سازی و بت تراشی و اسطوره پردازی (9)

در دایره حیات انسانی فقط خداوند است که حق قانون گذاری دارد و برای انسان تعیین تکلیف می کند و محدوده آن را بیان می نماید.یگانه قانون گذار شایسته، خداوند است و احدی غیر از او مجاز نیست به صورت مستقل و در عرض تشریع الهی، برای تنظیم حیات بشری قوانینی وضع کند.انسان موحّد فقط از جانب خداییگانه دستور می گیرد و تنها از او امر و نهی می ‌شنود و انسان می‌ آموزد که تنها دستور دهنده، خدای (عز و جل) است و دستور شنیدن از غیرش (اگر در غیر رضای او باشد) شرک است و انسان را آلوده میکند. پس گوش سپردن و پیروی از وسوسه های شیاطین انسی و جنی و نفس امّاره، مصداق شرک در تشریع است. وقتی انسان از نفس خود تبعیت می ‌کند و یا به دستورهای گمراه کننده علماء سوئ و فقهاء فاسق گوش می ‌دهد و یا به امر و نهی الهی بی توجهی نموده و اوامر الهی را تضعیف می ‌کند، در واقع نفس خود را شریک خدا قرار داده و به مرتبه ای از شرک دچار شده است. بر این اساس، وظیفه اصلی علماء و فقهاء در هر زمان آن بوده است که معارف و شرایع کتب آسمانی را، بدون کم و کاست و طبق آیات و روایات صحیحه به مردم منتقل کنند. علماء و فقهاء ما دون احکام الهی و تابع آن احکام هستند و در نتیجه حق قانونگذاری ندارند. قانونگذاری حق انحصاری خداوند سبحان است. "إن الحكم إلا لله". اما يهود و نصارى و به تبع آنها بکریه و عمریه و بتریه به تدریج و بر اثر تلقین های مستمر علماء دنیادوست و فقهاء جاه طلب ، برای آنها حق قانون گذاری و تشریع احکام قائل شده اند. از دیدگاه آنها، در نظر عالم دینی یا فقیه امری پسندیده و به مصلحت بود، می تواند از پیش خود و بنابر صلاحدید خود، آن را حلال یا حرام کند(استحسان و مصالح مرسله).

• #مذهبی
• #ظلم
• #علماء_سوء
• #مصالح_مرسله
• #استحسان_مصالح_مرسله_ق
• #بت_سازی_و_بت_تراشی