مداحی " الا ای مسافر کجایی؟ کجایی؟ " با نوای سید مهدی میرداماد

امام علی بن ابیطالب (علیه السلام): ـ في خُطبَةٍ لَهُ يَتَبَرَّأُ مِن الظُّلمِ ـ: واللّه ِلأَن أبِيتَ عَلی حَسَكِ السَّعدانِ مُسَهَّدا، أو اُجَرَّ في الأغلالِ مُصَفَّدا، أحَبُّ إلَيَّ مِن أن ألقَی اللّه َ ورسولَهُ يَومَ القِيامَةِ ظالِما لِبَعضِ العِبادِ، وغاصِبا لِشَيءٍ مِن الحُطامِ، وكيفَ أظلِمُ أحَدا لِنَفسٍ يُسرِعُ إلی البِلی قُفُولُها، ويَطُولُ في الثَّری حُلُولُها‌؟! ـ در خطبه ای كه ضمن آن از بیدادگری، بیزاری می‌جوید ـ فرمود: به خدا سوگند اگر شب را روی گیاه اشترخار بیدار مانم و مرا بسته در كند و زنجیر بكشانند، خوشتر دارم از این كه در روز قیامت با دامنی آلوده به ستم بر یكی از بندگان خدا یا غصب كمترین چیزی از كالای پست دنیا، بر خدا و رسول او وارد شوم. چگونه به خاطر جسمی كه تار و پودش به سوی پوسیدگی می شتابد و روزگاران درازی در زیر خاك می ماند، بر كسی ستم كنم؟! "نهج البلاغة، الخطبة 224"

• #مذهبی
• #امام_زمان_عج
• #ظهور
• #مداحی
• #سید_مهدی_میرداماد
• #ستم