غزل 303 - حافظ - شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ برقَ وصال
651 بار بازدید -
5 سال پیش
-
شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ
شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ برقَ وصال، بیا که بوی تو را میرم ای نسیم ِ شمال، احادیاً بجمالِ الحبیبِ قِف وانزِل، که نیست صبر ِ جمیلم ز اشتیاق ِ جمال، حکایت ِ شب ِ هجران فروگذاشته به، به شُکر ِ آن که برافکند پرده روز ِ وصال، بیا که پردهٔ گلریز هفت خانه چشم، کشیده‌ایم به تحریر ِ کارگاه ِ خیال!
5 سال پیش
در تاریخ 1398/12/02 منتشر شده
است.
651
بـار بازدید شده