غزل 289 - حافظ - مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش
565 بار بازدید -
5 سال پیش
-
مجمع ِ خوبی و لطف
مجمع ِ خوبی و لطف است عذار ِ چو مهش، لیکنش مِهر و وفا نیست خدایا بدهش، دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی، بکُشد زارم و در شرع نباشد گنهش، من همان به که از او نیک نگه دارم دل، که بد و نیک ندیده‌ست و ندارد نگهش، بوی شیر از لب ِ همچون شِکرش می‌آید، گر چه خون می‌چکد از شیوه ی چشم ِ سیهش!
5 سال پیش
در تاریخ 1398/11/25 منتشر شده
است.
565
بـار بازدید شده