ارتباط بدون خشونت، زبان زندگی: حضور

تا حالا شده یه مساله‌ی شخصی داشته باشی که حسابی کلافه و سردرگمت کرده؟ انگار ذهنت قفل شده و نمی‌دونی چه جوری حلش کنی، از یه طرف تحت فشاری و از طرف دیگه نمی‌دونی دقیقا کجای مساله تمرکز کنی! انگار تو یه اتاق تاریک هستی که قفلو نمی‌بینی تا کلیدتو بندازی و درو باز کنی. دری که خیلی هم راحت می‌تونه باز بشه. حالا فکر کن تو همچین شرایطی هستی و باک روانیت هم حسابی خالیه. کسانی که اطرافت هستن با حرف‌هاشون، قضاوت‌هاشون و درک نکردن موقعیت، بار مضاعفی می‌شن برای تو و مساله رو پیچیده‌تر می‌کنن. درونت غوغاست داری خودتو به در و دیوار اتاق تاریک می‌زنی که یه نفر که بی هیچ قضاوتی فقط داره مارو مشاهده می‌کنه، دست پر  از راه می‌رسه و برامون حضور داره. چقدر حضور آدم‌های همدل می‌تونه تو این احوال(و در هر احوالی) خوشایند و اثر گذار باشه. اینها آدم‌هایی هستن که انگار همیشه یه فانوس تو دستشون دارن و راه‌های تاریکو برای ما روشن می‌کنن و می‌تونن یه فانوس  دست خودمون بدن تا راه‌های تازه رو کشف کنیم و جلومونو بهتر ببینیم.

• #تحصیلات_و_یادگیری
• #مارشال_روزنبرگ
• #ارتباط_بدون_خشونت
• #nvc
• #همدلی
• #زبان_زندگی