دزفول، دژی محکم در بارش گلوله و موشک: 4 خرداد: روز مقاومت و پایداری - روز دزفول

مردم مقاوم دزفول در مقابل موشک باران بی‌رحمانه دشمن برای دفاع از تمامیت ارضی و انقلاب اسلامی، هشت سال جانانه ایستادند و دو هزار و ششصد (2600) شهید، ۱۴۷ مفقود الاثر، ۴۵۲ آزاده و چهار هزار (4000) جانباز تقدیم اسلام کردند. *** چهارم خرداد به همین خاطر «روز مقاومت و پایداری - روز دزفول» نامگذاری شده است. * یکی از شهر‌هایی که از همان ابتدای جنگ مورد تهاجم گسترده و وسیع جنگنده‌های عراقی و حملات موشکی و توپ‌های دوربرد ارتش بعث عراق قرار گرفت، شهرستان دزفول بود. * مادران دزفولی با افتخار فرزندان خود را راهی جبهه می‌کردند و خود سنگر شهر را حفظ می‌کردند و زمانی که یکی از فرزندشان شهید می‌شد باز هم فرزندان دیگر خود را راهی میدان جنگ می‌کردند. * در طول هشت سال دفاع مقدس، یعنی از ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ تا پایان جنگ تعداد ۱۷۶ موشک فراگ هفت و اسکاد B به دزفول شلّیک شد، ضمن اینکه در این مدت پنج هزار و ۸۲۱ گلوله توپ نیز به پیکر این شهرستان اصابت کرد. در اینجا باید به سخن سردار سرلشگر شهید حاج احمد سوداگر اشاره کرده که همیشه می‌گفت: «دزفول به تنهایی در هشت سال دفاع مقدّس، به اندازۀ «یک لشگر» نیروی رزمنده، در جبهه‌های حق علیه باطل داشته است». * همچنین باید به نقش مرحوم آیت الله قاضی نماینده امام خمینی (رحمة الله علیه) و امام جمعه وقت دزفول اشاره کرد: آیت الله قاضی یکی از نماد‌های مقاومت این شهر است و رادیو دزفول یکی از یادگار‌های این شخصیت است که سهم به سزایی در روحیّه دادن به مردم و پشتیبانی از نیرو‌های دلاور و تقویت جبهه‌ها داشت. * زنان دزفولی در دوران دفاع مقدّس به عنوان یک پشتوانۀ قوی برای جبهه‌ها و رزمندگان، سهم بزرگی در پیروزی‌ها آن مقطع تاریخی کشورمان داشتند. زنان اگر چه نتوانستند پا به پای همسران، برادران و فرزندان خود در جبهه حضور یابند، اما در پشت جبهه نقشی بی بدیل را اجرا کردند. زنان دزفولی، آوارگی دیدند ؛ امّا از ایمان و آرمانشان نبریدند. دزفول شهر بی‌بدیل دخترکانی است که در هنگام بیرون کشیدن از زیر آوار تکبیر می‌گفتند و در نیم‌جانی که در لب‌هایشان متراکم شده بود به التماس، چادر می‌طلبیدند تا خود را بپوشانند! شهری که خرابه‌هایش جز خون و خاکستر نداشت، امّا هیچ کس، هیچ‌گاه شِکوه از زبانش نشنید و اخم بر چهره‌اش ندید. *** برشی کوتاه از کتاب عصمت به روایت مادر شهید: از شب قبل مراسم عروسی، عصمت به من گفت: «مادر! برا خرید لباسای عروسی چقدر پول لازمه؟» گفتم: «یه چادر مشکی این قیمت...، یه چادر سفید گلدار این قیمت...، لباس این قیمت...» سرانگشتی برایش حساب کردم چقدر پول لازم داریم. از بازار یک چادر مشکی و یک چادر سفید انتخاب کرد. گفت: «دیگه چیزی احتیاج ندارم.» وقتی به خانه رسیدیم گفتم: «پس لباس شب عروسیت چی؟» گفت: «دوست دارم اون پارچه‌ی سفید قلابه‌دوزی رو که از مکه آوردی برام بدوزی.» گفتم: «خوبه! باشه دخترم، می‌دوزمِش.» لباس‌ها و چادر عروسی عصمت را خودم دوختم. می‌خواستم چادرش را آماده کنم. برای اندازه‌گیری، پارچه را روی سرش انداختم و نشستم که پارچه را برش بزنم. وقتی قیچی را بر روی پارچه گذاشتم، عصمت ذکر‌هایی می‌خواند. سرم را بالا گرفتم و با تعجب گفتم: «داری چی می‌خونی؟» گفت: «دعای شهادت.» گفتم: «چرا شهادت؟» گفت: «یعنی من لیاقت دارم زیر این چادر شهید بشم؟» یک لحظه سکوت کردم. دوباره شروع کرد به دعا خواندن. دستم کند شده بود، آرام آرام پارچه را برش می‌زدم... . این جملات برگرفته از کتاب "عصمت" به قلم سیّده رقیّه آذرنگ است . سیّده رقیّه آذرنگ قبل از اینکه نویسندگی درحوزۀ دفاع مقدّس را به طور حرفه‌ای آغاز کند، کم و بیش به سرودن اشعار در زمینه شهید و شهادت و اهل بیت (علیهم السلام) مشغول بود. آذرنگ از کتاب هایی که در حوزۀ دفاع مقدّس نوشته است گفت: تا به امروز کتاب عصمت (روایت مستند زندگانی شهید عصمت پورانوری)، کتاب سفیران ایثار (خاطرات زنان فعال دزفول در دوران دفاع مقدّس) و کتاب کودکانه (چادری برای عصمت) و کتاب کودکانه در آغوش مادر در مورد کودکان در جنگ تحمیلی و موشک باران شهر‌ها از من منتشر شده است. وی از آثار در آستانۀ چاپّش هم گفت: چند کتاب از خاطرات مادر بزرگوار یک شهید شاخص انقلابی، کتابی برای خاطرات یک جانباز دوران دفاع مقدّس و کتابی داستانی در مورد بیش از ۱۵ بانوی شهید شهرستان دزفول و... در حال چاپ دارم و مقالاتی هم در این زمینه نگاشته‌ام.» در خصوص کتاب «عصمت آشنایی من با این شهید خیلی ویژه و خاص بود و الحمدلله در سال 1397 و شب شهادت حضرت زهرای مرضیه (سلام الله علیها) در محضر مقام معظم رهبری (حفظه الله تعالی) چند کلامی در خصوص این کتاب صحبت نمودم که تمجید ایشان را در پی داشت.

• #خبری
• #مقاومت_و_پایداری
• #چهارم_خرداد
• #روز_دزفول
• #موشک
• #شهید