حافظ خوانی دلنشین غزل شماره 494 با صدای حسین محبی

حافظ خوانی صحیح و روان با صدای حسین محبی(گوینده و مجری رادیو) با رعایت تمامی نکات و تکنیک های بیان و گویندگی مختص عزیزانی که اشعار غنی و ارزشمند پارسی را پاس می‌دارند. مارا در اینستاگرام و شبکه های مجازی همراهی کنید. @tanincollege @husseinmohebbi معنی این غزل به شرح ذیل است: ای دل اگر از چاه زنخدان معشوق بیرون بیایی، هر جایی که بروی فورا پشیمان می شوی و باز می گردی. آگاه باش که اگر وسوسه عقل را گوش کنی و از عشق دور شوی مانند آدم از باغ بهشت رانده خواهی شد.(اشاره است به داستان رانده شدن حضرت آدم از بهشت) اگر از چشمه آب حیات تشنه لب و بی نصیب برگردی، شایسته است که روزگار تو را به جرعه ای یاری نکند.( شاید به دو صورت خوانش شده و ابتدا به معنی: احتمال و دومین صورت به معنی سزاوار است) به امید اینکه مانند خورشید روشنی بخش طلوع کنی و خود را به من بنمایی، از حسرت دیدار تو مانند صبح جان خواهم داد. همان گونه که صبا سبب شکفتن گل می شود، من هم آنقدر تو را دعا می کنم و دم همت خود را بر تو می دمم تا تو نیز مانند گل شکوفا گردی و از تنگی چون غنچه رها شوی.(همت: دعا) در شب تاریک فراق تو جانم به لب رسید و بی طاقت شدم؛ زمان آن فرا رسیده است که مانند ماه درخشان بیرون بیایی و شب مرا روشن سازی. به امید آنکه تو مانند سرو خرامان بیرون بیایی و خود را به من بنمایی، از اشک دیده ام جوی های بسیاری بر راهت روان کرده ام.(بو که به معنی: باشد که / خرامان: با ناز و خوش رفتار) ای حافظ غم مخور که آن یوسف زیبارو به نزد تو بازخواهد گشت و تو از کلبه غم و اندوه بیرون خواهی آمد.(اندیشه کردن: غم خوردن)

• #فرهنگ_و_هنر
• #حافظ_خوانی
• #فال_حافظ
• #حسین_محبی
• #آموزش_گویندگی
• #دیوان_حافظ