شناسایی نشاسته

در دل کوه‌های دوردست، جایی که سایه‌ها رازهای خود را پنهان می‌کنند و بادها داستان‌های قدیمی را زمزمه می‌کنند، آزمایشگاهی مخفی وجود داشت. در این مکان اسرارآمیز، دانشمندی باهوش و کنجکاو به نام دکتر آمیلو زندگی می‌کرد. او، که عشق و علاقه‌ای وصف‌ناپذیر به کربوهیدرات‌ها داشت، روز و شب در تلاش بود تا رمز و راز نشاسته را کشف کند. **ماجرای میکروسکوپ و محلول ید** یک روز صبح، دکتر آمیلو با چشمانی پر از شوق و هیجان، نمونه‌هایی از مواد غذایی را که با دقت انتخاب کرده بود، روی میز آزمایشگاهش چید. نان سبوس‌دار، سیب زمینی‌های قلمبه، نارنگی‌های خوش‌عطر، پرتقال‌های آبدار، خیارهای ترد، هویج‌های شیرین، سیب‌های قرمز، گوجه‌های رسیده و حتی یک دستمال کاغذی سفید! او هر کدام را زیر نور میکروسکوپ قرار داد و با دقتی که تنها یک دانشمند واقعی دارد، آن‌ها را مورد مطالعه قرار داد. سپس، با دستانی که از هیجان می‌لرزیدند، قطره‌ای از محلول ید را بر روی هر نمونه چکاند. **رنگ‌هایی که سرود نشاسته را خواندند** وقتی قطرات ید به نان و سیب زمینی افتاد، ناگهان، گویی جادویی در کار بود، رنگ آن‌ها به آبی-ارغوانی تغییر کرد. این تغییر رنگ، مانند نوری در تاریکی، نشانه‌ای واضح از وجود نشاسته بود. اما وقتی همان قطرات به میوه‌ها و دستمال کاغذی اضافه شد، هیچ تغییری رخ نداد. این مشاهده، گویی پرده‌ای از رازهای نهفته را کنار زد و دکتر آمیلو را به اعماق دنیای نشاسته‌ها برد. **کاشف نشاسته** دکتر آمیلو، با کشف این حقیقت که نشاسته تنها در برخی از مواد غذایی وجود دارد، نام خود را به عنوان کاشف نشاسته در تاریخ علم ثبت کرد. از آن روز به بعد، داستان‌های بسیاری در مورد ماجراجویی‌های او در جستجوی نشاسته نقل شد و نام او همچون ستاره‌ای در آسمان دانش برق می‌زد. و اینگونه بود که دکتر آمیلو، با عشق و اشتیاقی که به کربوهیدرات‌ها داشت، جایگاهی ابدی در قلب‌های کسانی که به دنبال دانش و حقیقت هستند، پیدا کرد.

• #تحصیلات_و_یادگیری
• #شناسایی_نشاسته
• #کربوهیدرات
• #محلول_ید
• #علوم_هفتم
• #نمونه_دولتی_حافظ