یاران امام علی و امام حسن در کربلا

هر گاه در ماجرای کربلا اسم نامه را میشنویم یاد بی وفایی کوفیان می افتیم، اما در این میان افراد شریفی نیز بودند که پای عهد و نامه شان ایستادند و نامه شان را با مُهر شهادت به پایان رساندند. یکی از این مردان شریف ابوثمامه بن صیداوی نام دارد. او از یاران وفادار امیرالمومنین و امام حسن مجتبی بود. وی هنگام حضور حضرت مسلم فرماندهی قبیله های تمیم و همدان را بر عهده داشت، اما وقتی سستی و خیانت افرادش را دید همراه با نافع بن هلال به کاروان امام حسین پیوست. اما درخشان ترین لحظه زندگی ابوثمامه، ظهر عاشورا بود. هنگامی که یاران امام حسین کمتر و کمتر میشدند، ابوثمامه عزم میدان کرد، اما قبلش نزد مولایش حسین رفت و به ایشان گفت: جانم فدایت، می‌بینم که این گروه به تو نزدیک شده‌اند. به خدا سوگند تا من پیش روی تو کشته نشوم شما به شهادت نخواهی رسید. انشاءالله، ولی دوست دارم هنگامی که خدای را دیدار می‌ کنم این نمازی را که وقت آن نزدیک گشته بخوانم. امام حسین (علیه‌السلام) سر مبارکش را به سوی آسمان بلند کرد و فرمود: از نماز یاد کردی خداوند تو را از نمازگزاران و ذاکرین قرار دهد. آری، این آغاز وقت نماز است. از آنها بخواهید از ما دست بردارند تا نماز بگذاریم و اینگونه با یادآوری ابوثمامه در بحبوحه جنگ، نماز ظهر عاشورا اقامه شد و بعد از ابوثمامه دلیرانه جنگید و به شهادت رسید.

• #مذهبی
• #شهادت
• #وفاداری
• #امام_علی
• #امام_حسن
• #امام_حسین