شرح و تفسیر سوره مبارکه قریش | استاد مجاهدی | جلسه اول

سوره مبارکه قریش یکصد و ششمین سوره از قرآن است که با موضوع تمجید از قبیله قریش، یادآوری برخی نعمت‌های الهی به آنها و دعوت از آنان به پرستش خدای یگانه، در شهر مکه نازل شده است. ایلاف و ایلاف قریش از دیگر نام‌های این سوره است. این سوره را مدنی دانسته‌اند. این سوره بیست و نهمین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام نازل شده است. در این سوره از ایلاف (به معنای همبستگی) قریش یاد شده است که در سفرهای تجاری قریشیان به سرزمین‌های یمن و شام همبستگی قوی‌تر می‌شد. مفسران در بیان این که چگونه قریش از گرسنگی و ناامنی محفوظ هستند، تفاسیر متفاوتی بیان کرده اند؛ از جمله این موارد به امنیت راه‌ها برای تجارت این قوم اشاره کردند که این امر به سبب بزرگی جایگاه قوم قریش در نزد همگان، حتی راهزن‌ها بوده است. همچنین امنیت شهر مکه در مراجعت اقوام مختلف به این سرزمین از دیگر دلایل این تعبیر یاد شده است. در نهایت، خداوند به جهت دو نعمت امنیت و همبستگی، آنها را به عبادت خدای کعبه که خدای یگانه است امر میفرماید. مفسران قرآن، در یکی بودن دو سوره قریش و فیل، دچار اختلاف شده‌اند و در این بین، گروهی این دو سوره را یک سوره واحد و گروه دیگر این دو را جدای از هم می‌دانند. حضرت علامه طباطبایی رحمت الله علیه روایات مربوط به یکی بودن این دو سوره را ضعیف و غیرقابل قبول میدانند. پیرامون اختلاف در قرائت سوره نیز، در بین کتب تفسیر جز در دو واژه ایلاف و رحلة اختلافی گزارش نشده است. شرح و تفسیر اجمالی این سوره مبارکه را با بیان استاد مجاهدی مشاهده میفرمایید

• #مذهبی
• #تفسیر_سوره_قریش
• #جایگاه_و_امنیت_قوم_قریش
• #مدرسه_معارف_علامه_طباطبایی
• #استاد_مجاهدی