سخنان بسیار زیبای پروفسور مسیحی برای کربلا_ روایت زید نرسی را درتوضیحات بخونید

عبدالزهراء
عبدالزهراء
67 بار بازدید - 2 سال پیش - ‍ روایت بسیار زیبای زید
‍ روایت بسیار زیبای زید نرسی : زيد قال: قلت لابى الحسن موسى عليه السلام  الرجل من مواليكم يكون عارفا يشرب الخمر و يرتكب الموبق من الذنب نتبرأ منه؟؟؟ فقال تبرؤا من فعله و لا تبرؤا منه احبوه و ابغضوا عمله قلت فيسعنا ان نقول فاسق فاجر؟؟؟ فقال لا الفاسق الفاجر الكافر الجاحد لنا الناصب لاوليائنا ابى اللّه ان يكون ولينا فاسقا فاجرا و ان عمل ما عمل و لكنكم تقولون فاسق العمل فاجر العمل مؤمن النفس خبيث الفعل طيب الروح و البدن و اللّه لا يخرج ولينا من الدنيا الا و اللّه و رسوله و نحن عنه راضون يحشره اللّه على ما فيه من الذنوب مبيض وجهه مستورة عورته امنة روعته لا خوف عليه و لا حزن و ذلك انه لا يخرج من الدنيا حتى يصفى من الذنوب اما بمصيبة فى مال او نفس او ولد او مرض و ادنى ما يصفى به ولينا ان يريه اللّه رؤيا مهولة فيصبح حزينا لما راى فيكون ذلك كفارة له او خوفا يرد عليه من اهل دولة الباطل او يشدد عليه عند الموت فيلقى اللّه طاهرا من الذنوب امنا روعته بمحمد صلّى اللّه عليه و آله و امير المؤمنين عليه السلام ثم يكون امامه احد الامرين رحمة اللّه الواسعة التى هى اوسع من ذنوب اهل الارض جميعا و شفاعة محمد صلّى اللّه عليه و آله و امير المؤمنين عليه السلام ان اخطائة رحمة ربه ادركته شفاعة نبيه و امير المؤمنين صلى اللّه عليهما فعندها تصيبه رحمة ربه الواسعة . شیخ طوسی با سند خود از زید بن یونس شحام روایت کرده است که به [علی بن ]موسی بن جعفر علیهما السلام گفتم: مردی از دوستان شماست شراب می خورد و مرتکب گناهان تباه سازنده می شود، آیا از او بیزاری جوییم؟ امام علیه السلام فرمود: از کارش بیزاری جویید، ولی از خیر و خوبیش نه، عمل او را دشمن بدارید. گفتم آیا ما را می رسد که بگوییم: او فاسق و فاجر است؟ فرمود: نه، جایز نیست، خداوند نخواست که دوست ما فاسق و فاجر باشد، اعمالش هر چه باشد، باشد ولی بگویید عملش فاسق و فاجر است و نفسش مؤمن است، کارش پلید است و روح و بدنش پاکیزه است. به خدا سوگند دوست ما از دنیا بیرون نمی رود جز این که خداوند و رسول او و ما از او خوشنودیم، خداوند او را با گناهانش در حالی محشور می کند که رویش سپید و گناهانش پوشیده و از ترسش در امان است، نه بیمی بر او است و نه غمی دارد. زیرا از دنیا بیرون نمی رود تا این که با گرفتاری به مصیبتی در مال یا جان یا فرزند یا بیماری از گناهان تصفیه می شود. و کمترین کاری که با دوست می شود این است که خداوند رؤیایی وحشتناک به او می نمایاند و صبح به خاطر آن رؤیا غمزده بیدار می شود، و همین کفاره گناهان اوست، یا این که ترسی از اهل دولت باطل بر او وارد می سازد یا سکرات مرگ را بر او سخت می نماید، پس خدا را در حالی دیدار میکند که از گناهان پاک شده و از ترس و وحشت خود با [دیدار ]محمد و امیرالمؤمنین علیهم السلام در امان است. سپس یکی از دو چیز در برابر او قرار می گیرد: یا رحمت گسترده خداوند که از همه اهل زمین گسترده تر است، یا شفاعت محمد و امیرالمؤمنین علیهماالسلام، اگر رحمت خداوند به او نرسد شفاعت پیامبر خدا و امیرالمؤمنین علیهماالسلام او را در خواهد یافت.
2 سال پیش در تاریخ 1401/05/24 منتشر شده است.
67 بـار بازدید شده
... بیشتر