مقررات ملی ساختمان مبحث 3 - ( قسمت 4 )
8 بار بازدید -
2 هفته پیش
-
مبحث سوم
12
منطقه حريق:
مبحث سوم
12
منطقه حريق: بخشي از فضاي داخل ساختمان كه از اطراف و سقف و كف به وسيله اجزاي
ساختماني مقاوم در برابر آتش (مانند ديوارهاي مانع آتش، ديوارهاي جداكننده آتش و سيستم هاي
كف/ سقف مقاوم در برابر آتش) محدود مي شود.
ميان طبقه: طبقه اي واقع در بين هر يك از طبقات اصلي ساختمان كه حداكثر يك سوم مساحت
طبقه زير خود را داشته باشد، به جز در موارد خاص صنعتي، كه مجموع مساحت ميان طبقه در
يك طبقه مي تواند بيشتر از يك سوم مساحت كل همان طبقه شود.
مقاومت حريق: مقاومت در برابر آتش
مكان پناه گرفتن (پناهگاه): فضايي است كه افرادي كه قادر به استفاده از پله ها در هنگام تخليه
اضطراري هستند، مي توانند تا رسيدن كمك يا دستورالعمل هاي لازم در آنجا منتظر بمانند.
ميله دستگرد: ميله يا نرده افقي يا مايل كه براي دست گرفتن به عنوان تكيه گاه يا هدايت،
تأمين شده است.
نرده محافظ: حايل حفاظتي و ايمني كه براي جلوگيري از سقوط از ارتفاع طراحي شده باشد.
نفوذكننده، عنصر: عنصري مانند لوله، كابل يا غيره كه از طريق يك منفذ به درون يك عنصر
ساختماني داراي درجه بندي از نظر مقاومت در برابر آتش نفوذ كرده است.
واحد زندگي (واحد مسكوني): فضا، اتاق يا اتاق هايي كه به عنوان محل زندگي يك شخص يا
خانواده درنظر گرفته شده و داراي وسايل زندگي باشد.
واحد تصرف: حداكثر مساحت مجاز كف به ازاي يك نفر بهر هبردار (متصرف) مي باشد.
هتل: بنايي كه اتاق هاي آن براي سكونت مسافران استفاده مي شود. اين تعريف شامل متل و ساير
بناهايي با امكانات سكونتي موقت نيز م يگردد.
هوابند: هرگونه مصالح، ابزار يا وسيله ساختماني كه براي محدود كردن جريان هوا در داخل
فضاهاي باز درقسمت هاي پنهان اجزاي ساختمان، مانند فضاهاي دسترسي و بازديد تأسيسات،
مجموعه هاي كف سقف يا بام سقف و اتاق هاي زير شيرواني نصب گردد.
2 هفته پیش
در تاریخ 1403/06/29 منتشر شده
است.
8
بـار بازدید شده