10- به صوتِ بلبل و قمری اگر ننوشی می
1 هزار بار بازدید -
3 سال پیش
-
شرحِ شعرِ حافظ، درسگفتارِ استاد
شرحِ شعرِ حافظ، درسگفتارِ استاد مهدیِ نوریان
به صوتِ بلبل و قمری اگر ننوشی می، علاج کی کنمت آخِرُ الدّواء الکیّ.
ذخیرهای بنه از رنگ و بویِ فصلِ بهار، که میرسند ز پی رهزنانِ بهمن و دی.
چو گل نقاب برافکند و مرغ زد هوهو، منه ز دست پیاله چه میکنی هی هی.
خزینهداریِ میراثخوارگان کفر است، به قولِ مطرب و ساقی به فتویِ دف و نی.
چو هست آبِ حیاتت به دست تشنه ممیر، فلاتمت و منَ الماءِ كل شیءٍ حی.
زمانه هیچ نبخشد که باز نستاند، مجو ز سفله مروت که شیئه لاشی.
نوشتهاند بر ایوانِ جنةالمأوی، که هرکه عشوۀ دنیی خرید وای به وی.
سخا نماند سخن طی کنم شراب کجاست، بده به شادیِ روح و روانِ حاتم طی.
بخیل بویِ خدا نشنود بیا حافظ، پیاله گیر و کرم ورز والضّمانُ علیّ.
https://shaareh.ir/
3 سال پیش
در تاریخ 1400/04/03 منتشر شده
است.
1,030
بـار بازدید شده