زینبی گشتم دگر/ سید عرشی/ حریم زینبی/ عنایت/ شعر/ زینب کبری س

زینبی گشتم دگر با ولی هستم دگر برد زینب ایندفعه تا خود اعلی دگر وای زینب چه خوشی چه صفایی بی هوشی گشته ام من پر سرور جای زینب سر خوشی عمه ام من را گرفت برد تا بالای نور چون تمام آسمان مثل لبها بود بور به به از آن سر زمین چون سماء بود نی زمین هر که را آنجا شود می شود اهل یمین چه مقامی بود بود هر طرف چون سود بود از حریم زینبی می شود جان چه کبود یک کبودی رنگ گل رنگ راهی چون سبل زینب است آخر دگر می شوی پیشش تو گل عمه جان ممنونتم نوکر دربونتم عرشی ام دادی صفا ماهی در نورتم

• #مذهبی
• #سید_عرشی
• #عمه_جان
• #حضرت_زینب
• #شعر_مذهبی
• #نور