دل به دریا زده ام بار دگر/ سید عرشی/ شعر عاشقانه/ عرفان/ شعر معاصر

دل به دریا زده ام بار دگر رو به جاده بروم سوی جگر حال با آتشِ در این قلبم من همافر شده ام بار دگر جاده ها موجی ست در موجم شده روی عشق از آسمان سهمم شده حال من هِی رو به صورت میروم جان من بر صورتش مُحرِم شده جاده جاده بحر و دریا میزند جانِ من بر سوی الّا می‌برد چون فقط الّا خدا بر صورت است هو، هُوَ الهو گشته بر من نعمت است حال نگه هی می کند جان مرا سوی خود خوانده برد روح مرا با تمام آن نگاه آتشین سوی بالاها بَرَد جان مرا حال مستی باز گشته رو‌ به راه خُمِّ مِی گشته بزرگتر سوی ما می خورم با می بشویم خویش را چون که جانم می رود سوی خدا شد متین این بار جان من چقدر کٖی شناخت این یار من را چون به قدر؟ چون متانت بر وجودم گشته است با چه آرامش روم بر سوی بدر سید عرشی چو دریا می رود سوی عشقش او چه تنها می رود چون که تعقیبش به صورت گشته است باز تنها سوی بطحا می رود #سیّدعرشی

• #فرهنگ_و_هنر
• #عرفان
• #شعر
• #دکلمه_شعر
• #عاشقانه
• #سید_عرشی