غزل 290 - حافظ - دلم رمیده شد و غافلم من درویش
1 هزار بار بازدید -
5 سال پیش
-
دلم رمیده شد و غافلم
دلم رمیده شد و غافلم من ِ درویش، که آن شکاری ِ سرگشته را چه آمد پیش، چو بید بر سَر ِ ایمان ِ خویش می‌لرزم، که دل به دستِ کمان ابروییست کافرکیش، خیال ِ حوصله ی بحر می‌پزد هیهات، چه‌هاست در سَر ِ این قطره ی محال اندیش، بنازم آن مژه ی شوخِ عافیت کش را، که موج می‌زندش آب ِ نوش بر سَر ِ نیش!
5 سال پیش
در تاریخ 1398/11/25 منتشر شده
است.
1,070
بـار بازدید شده