گنج حضور با پرویز شهبازی برنامه 936

گنج حضور برنامه شماره: 936 اجرا: پرویز شهبازی 13 مهر 1401 مولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۳۰۶۷ تو در عقیلهٔ(۱) ترتیبِ کفش و دستاری چگونه رطلِ گران‌خوار را به دست آری؟ به جانِ من، به خرابات آی یک لحظه تو نیز آدمی‌ای، مردمی و جان داری بیا و خرقه گرو کن، به می‌فروشِ الست که پیش از آب و گِلَست از الست خمّاری فقیر و عارف و درویش، وانگهی هشیار؟ مجاز بود چنین نامها تو پنداری سماع و شُربِ سَقٰاهُم(۲) نه کارِ درویش‌ است؟ زیان و سودِ کم و بیش، کار بازاری؟ بیا بگو که چه باشد الست، عیشِ ابد ملنگ هین به تکلّف که سخت رهواری سری که درد ندارد چراش می‌بندی؟ چرا نهی تنِ بی‌رنج را به بیماری؟ قرآن کریم، سورهٔ انسان (۷۶)، آیهٔ ۲۱ «…وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا.» «…و پروردگارشان از شرابى پاكيزه سيرابشان سازد.» (۱) عقیله: پای‌بند و دام (۲) شُربِ سَقٰاهُم: اشاره به آیهٔ ۲۱ سورهٔ انسان

• #خانه_و_زندگی
• #پرویز_شهبازی
• #شمس_و_مولانا
• #گنج_حضور
• #شرح_مثنوی_معنوی
• #عشق