پایان عمر یک ستاره
47 بار بازدید -
5 ماه پیش
-
https://www.azarspace.ir/
اَبَرنُواَختَر یا سوپِرنوا (به
https://www.azarspace.ir/
اَبَرنُواَختَر یا سوپِرنوا (به انگلیسی: Supernova) یک انفجار عظیم و درخشان ستارهای است. این انفجار زمانی رخ میدهد که یک ستارهٔ پرجرم در حال مرگ، شروع به خاموش شدن میکند. آن گاه بهطور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید میکند. انهدام انفجاری ستاره به آنچه ابرنواختر نامیده میشود، میانجامد (که بسیار نورانی تر از نواختر است) و باقیمانده ستاره را به صورت یک تپاختر (پالسار)، یا ستاره نوترونی یا شاید سیاهچاله برجای میگذارند.[۱]
طی این انفجار، ستاره، مادهٔ خود را به سوی فضا پرتاب میکند و ممکن است درخشندگی آن، به مدت چند روز، از کل یک کهکشان هم بیشتر باشد. هنوز هم میتوان بقایای درخشان ستارههای منفجر شده را (که صدها یا هزاران سال پیش از هم پاشیدهاند) مشاهده کرد.
ابرنواخترها به قدری درخشان هستند که حتی یکی از همین ابرنواخترها در گذشته، در چین و در روز با چشم غیر مسلح مشاهده شدهاست.
«اَبَرنواخترها» بسیار نادر هستند.[نیازمند منبع]
در کهکشان خودمان بهطور میانگین در هر قرن یک یا دو ابَرنواختر رخ میدهد که برخی از آنها نیز در پسِ غبارِ کهکشان پنهان میشوند. آخرین ابَرنواختر قطعی که در راهشیری دیدهشد، ابرنواختر کپلر در سال ۱۶۰۴ میلادی بود. اما اخترشناسان (بهویژه رصدگران آماتور) تعداد بسیار بیشتری را در دیگر کهکشانها یافتهاند.
تصویر پرتو ایکس دارای چند طول موج از باقیمانده ابرنواختر کپلر به نام اسان ۱۶۰۴، تهیهشده در تلسکوپ فضایی چاندرا.
رُمبش یک ستاره
وقتی ستارهای پرجرم تر از حدود ۸ برابر خورشید، ذخیرهٔ هیدروژن خود را به پایان میرساند، منبسط شده و به یک ابرغول سرخ تبدیل میشود.
ابرغولها (برخلاف غولها) در درون، به حد کافی گرمند و میتوانند کربن و اکسیژن ِ حاصل از هلیومسوزی را نیز به جای سوخت مصرف و عناصر سنگینتری تولید کنند.
ابرغولها میتوانند عناصری به سنگینی آهن تولید کنند.
5 ماه پیش
در تاریخ 1403/02/20 منتشر شده
است.
47
بـار بازدید شده