مستند نبوغ فوق العاده آلبرت انیشتین

آلبرت اَینشتَین (به آلمانی: Albert Einstein) (تلفظ به آلمانی: آینشتاین و انگلیسی: آینستاین) (زاده ۱۴ مارس ۱۸۷۹ – درگذشته ۱۸ آوریل ۱۹۵۵) فیزیک‌دان نظری آلمانی الاصل بود که نظریه نسبیت را به‌عنوان مهم‌ترین دستاوردش توسعه داد، نظریه‌ای که در کنار مکانیک کوانتومی یکی از دو ستون فیزیک مدرن محسوب می‌شود. علاوه‌بر این، او به‌خاطر تاثیرش بر فلسفه علم نیز شناخته می‌شود. در نظر عامه مردم، اینشیتن بیشتر به‌خاطر فرمول هم‌ارزی جرم و انرژی یعنی E=mc۲ شناخته می‌شود، فرمولی که از آن به‌عنوان معروف‌ترین فرمول در سراسر دنیا یاد می‌شود. او «برای خدماتش در زمینه فیزیک نظری و به‌ویژه کشف قانون اثر فوتوالکتریک که گامی اساسی در توسعه مکانیک کوانتومی به‌حساب می‌آید»، موفق به کسب جایزه نوبل در سال ۱۹۲۱ شد. اینشیتن در امپراتوری آلمان متولد شد و پسر یک فروشنده بود که بعداً یک کارخانه الکتروشیمیایی تأسیس کرد. او در سال ۱۸۹۵ به سوئیس رفت و ملیت آلمانی خود را در ۱۸۹۶ باطل کرد. او در سال ۱۹۰۰، موفق به اخذ مدرک دیپلم در زمینه ریاضی و فیزیک از مدرسه پلی‌تکنیک فدرال (به آلمانی: Eidgenössische polytechnische Schule) در زوریخ شد که این مدرسه بعداً به مؤسسه فناوری فدرال زوریخ تبدیل شد. در سال بعد، او تابعیت سوئیس را به‌دست آورد که این تابعیت را تا پایان عمر حفظ کرد. او پس از مدتی که در تلاش برای یافتن کار بود، بالاخره موفق شد که به‌عنوان بازرس ثبت اختراع در اداره ثبت اختراعات سوئیس در بِرن مشغول به‌کار شود. او بین سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۹ در این سمت باقی ماند. اینشیتن تقریباً از زمان شروع کارش، تصور می‌کرد که دیگر مکانیک نیوتونی برای پیوند دادن قوانین مکانیک کلاسیک با میدان الکترومغناطیس کفایت نمی‌کند. این موضوع سبب شد که او نظریه نسبیت خاص را در زمانی که در اداره ثبت اختراعات سوئیس مشغول به‌کار بود، توسعه دهد. در سال ۱۹۰۵ که سال جادویی (به لاتین: Annus mirabilis) او نامیده شد، اینشیتن چهار مقاله استثنایی و پیشگامانه منتشر کرد که توجه دنیای علم را به‌خود جلب کرد، مقالاتی که اولین آنها در مورد اثر فوتوالکتریک، دومی در مورد حرکت براونی، سومی در مورد نسبیت خاص و چهارمی در مورد هم‌ارزی جرم و انرژی بود. در آن سال، اینشیتن در ۲۶ سالگی به‌سر می‌برد و در همان سال نیز موفق به اخذ مدرک دکتری خود از دانشگاه زوریخ شد. اگر چه در ابتدا، جامعه علمی شک بسیاری در مقابل کارهای اینشیتن از خود نشان داد اما به‌تدریج و با گذشت زمان، اهمیت دستاوردهای او آشکارتر شد. در سال ۱۹۰۸، از او برای تدریس فیزیک نظری در دانشگاه برن دعوت به‌عمل آمد و در سال بعد او به دانشگاه زوریخ و سپس دانشگاه کارل در پراگ رفت و در نهایت در سال ۱۹۱۲ به مدرسه پلی‌تکنیک فدرال در زوریخ بازگشت. در سال ۱۹۱۴، او به عضویت فرهنگستان علوم پروس در برلین درآمد، جایی که او به‌مدت ۱۹ سال در آنجا ماند. در مدت زمان کوتاهی پس از انتشار کارش در زمینه نسبیت خاص، اینشیتن کارش را برای توسعه این نظریه به میدان گرانشی آغاز کرد، که این تحقیقات در نهایت در سال ۱۹۱۶ و تحت عنوان نسبیت عام منتشر شد. او تحقیقاتش را ادامه داد و این‌بار به مشکلات مکانیک آماری و نظریه کوانتوم پرداخت که این تحقیقات سرانجام به توضیح او دربارهٔ نظریه ذرات و حرکت مولکول‌ها منجر شد. او همچنین به بررسی خواص حرارتی نور و نظریه کوانتومی تابش پرداخت که در نهایت به بنیان‌گذاری نظریه فوتونی نور منتهی شد. در سال ۱۹۱۷، او نظریه نسبیت عام را برای مدل‌سازی کیهان به‌کار برد. در سال ۱۹۳۳ و در زمانی که آلبرت اینشیتن مشغول بازدید ایالات متحده آمریکا بود، آدولف هیتلر به قدرت رسید. با توجه به تبار یهودی خانواده اینشیتن، او به آلمان بازنگشت. او در ایالات متحده ماند و در سال ۱۹۴۰ موفق به اخذ شهروندی آمریکا شد. در آستانه جنگ جهانی دوم او از نامه‌ای حمایت کرد که مخاطبش فرانکلین روزولت، رئیس‌جمهور وقت آمریکا بود و در آن به روزولت، در مورد توسعه بالقوه «بمب‌های جدید فوق‌العاده خطرناک» هشدار داده می‌شد و توصیه می‌کرد که ایالات متحده تحقیقات مشابهی را آغاز کند. این موضوع نهایتاً منجر به پروژه منهتن شد. اینشیتن از متفقین حمایت کرد اما ایده استفاده از شکافت هسته‌ای به‌عنوان سلاح را به‌صورت عمومی محکوم می‌کرد. او به‌همراه فیلسوف انگلیسی، برتراند راسل بیانه‌ای را تحت عنوان بیانیه راسل–اینشتین امضا کرد که خطر سلاح هسته‌ای را متذکر می‌شد. اینشیتن از همکاران مؤسسه مطالعات پیشرفته در دانشگاه پرینستون در شهر نیوجرسی بود که تا پایان عمرش در سال ۱۹۵۵ نیز این همکاری را حفظ کرد. او بیش از ۳۰۰ مقاله علمی و ۱۵۰ مقاله غیرعلمی منتشر کرد. The Extraordinary Genius of Albert Einstein - Full Documentary HD

• #فناوری_و_رایانه
• #مستند
• #فیلم_مستند
• #آلبرت_انیشتین