از واژه‌بازی تا واژه‌سازی

واژه‌ها لباس متن‌اند، یعنی سَرووَضع نوشته را تعیین می‌کنند. این واژه‌ها هستند که باعث می‌شوند همان اولِ کار، متنْ خوش‌تیپ به چشم بیاید و توی دل‌ خواننده جا باز کند یا بدقیافه به نظر برسد و از چشم مخاطب بیفتد؛ برای همین هم گسترش دایرۀ لغات اولین چیزی است که نویسنده باید به آن دست یابد. اما نویسنده چطور می‌تواند لغاتش را افزایش دهد و متنوع کند؟ لابد یک فرهنگ‌لغت دستش بگیرد و لغاتش را از الف تا ی حفظ کند! نه، معلوم است که نه. این ایده مزخرف است. آن کار مثل این است که راننده‌ای برود همۀ مسیرهای ایران را وجب‌به‌وجب یاد بگیرد، با این توجیه که ممکن است یک روز گذارش به آن‌جا بیفتد! آدم عاقل مسیرهای موردنظرش را نشان می‌کند و آن‌قدر از آن راه‌ها می‌رود و می‌آید تا همۀ خم‌وچم آن جاده دستش بیاید؛ البته هر بار هم که وارد آن مسیر می‌شود، به میان‌بُرها و فرعی‌های همان جاده‌ها دقت می‌کند تا اگر مسیر بهتری هست، در سفر بعدی از همان استفاده کند. اما برای همۀ این کارها دو چیز لازم است: اولی جسارت خطا کردن، دومی سیستماتیک عمل کردن. در وبینار «از واژه‌بازی تا واژه‌سازی» معین پایدار می‌گوید که چطور به ترس از واژه‌سازی غلبه کنید و درعین‌حال چطور دایرۀ لغات خود را به‌طور سیستماتیک و نامحدود گسترش دهید. https://yaademy.com/w/3

• #تحصیلات_و_یادگیری
• #تولید_محتوا
• #واژه_سازی
• #زبان