ترک معصیت
277 بار بازدید -
پارسال
-
مرحوم آیتالله مصباح یزدی:
از
مرحوم آیتالله مصباح یزدی:
از مرحوم آیتالله العظمی آقای بهجت رضواناللهعلیه چند مرتبه من این داستان را از ایشان شنیدهام. میفرمودند: وقتی ما نجف بودیم یک شخصی بود...این ساکن نجف بود، قبلا در جوانیش ایشان یک پست دولتی داشتند که در آنجا کنسول ایران بوده در نجف ...
ایشان [آیتالله بهجت] میفرمودند این شخص قد بلندی هم داشت خیلی هم موقّر بود... من حس میکردم که با اینکه قد بلندی دارد و خیلی موقّر و اینها راه میرود، کأنّه یک سر دیگری دارد که افتاده هست. ایشان میفرمودند کأنّه من اینطور حس میکردم. حالا شاید هم این از همان مواردی است که ایشان رؤیت میکردند، نمیخواستند بفرمایند! یعنی یک حالت خضوع و خشوعی داشت که ما حس میکردیم...
موقع وفاتش این شخص [آیات عظام] آقای میلانی و آقای خوئی را دعوت کرد ... در حال احتضارش - آقایان بعد نقل کردند - گفته بود خدایا تو شاهدی - در حال احتضار در حضور دوتا مرجع - خدایا تو شاهدی از آن روزی که من به تکلیف رسیدم تا به حال عالماً عامداً هیچ گناهی نکردم!!
اصلاً شنیدن این حرف کمی برای ما سنگین است. یک نفر آدم اداری کنسول بوده در اینجا سالها، بعد مأموریتش تمام شده، یک آدم عادی مثلاً، این موقع مرگش وقتی نیست که آدم بخواهد بلُوف بزند.
و ظن قوی بنده این است که مرحوم آیتالله بهجت قبل از [به سن] تکلیف رسیدنشان هم گناهی مرتکب نشده و بعد از تکلیفش [هم] ما حتی چیزی که بتوانیم اثبات کنیم مکروه است از ایشان ندیدهایم!
پارسال
در تاریخ 1402/03/23 منتشر شده
است.
277
بـار بازدید شده