امام شناسی_آیت الله شیخ جعفر فاضل_سخنرانی شب 22 رمضان 1443

اصلی که ائمه ای اطهار به ما آموختند و عقلانی هم هست این که همیشه صفت غیر از موصوف است و موصوف غیر از صفت است بنابراین اگر گفته شود صفت همان موصوف و موصوف همان صفت است این به این معنی است که این دو یکی هستند و دیگر کلمه ای صفت و موصوف جای برای نام و ذکر ندارد زیرا که یک چیز هستند . همیشه صفت دلالت دارد که غیر از موصوف است و موصوف هم به موصوفیت خودش شهادت میدهد که غیر از صفت است . لذا اسامی خدا قطعا چون حقیقت صفت دارند و توصیف پروردگار می کنند اینجا موصوف اللّه است . همواره صفت غیر از موصوف است . صفت مخلوق و موصوف (اللّه) خالق است . و هیچوقت فکر نکنید اسامی پروردگار اللّه هستند زیرا که (اسم اللّه غیر اللّه) اسامی خداوند غیر خدا هستند . حالا که مشخص شد اسم خدا مُعَرِف خداست مشخص می شود که معرفت اللّه ٫ علم ٫ معدن علم ٫ معدن حکمت ٫ معدن برکت ؛ همه اینجا جمع شده اند . لذا اگر کسی بخواهد چیزی به دست بیاورد باید سر سفره ای امام علیه السلام باشد و متصل بشود به امام علیه السلام و جای دیگر چیزی نیست جز تاریکی . امام علیه السلام حقیقت معرفت اللّه است و به همین دلیل خطایی وجود ندارد ٫ تردید وجود ندارد . شک وجود ندارد . غفلت وجود ندارد . حتی امام علیه السلام کار مباه انجام نمی دهد(کاری که نه حلال است نه حرام است نه مکروه است نه مستحب است) ؛ چون حقیقت معرفت اللّه حقیقتی است که همیشه حقیقت معرفت اللّه است یعنی همواره معرفت است و معرفت غفلت ندارد . لذا امام علیه السلام همه ای کارهایش یا مصداق واجب است یا مصداق مستحب است و هرگز خطا ندارد . در تشخیص مصداق و موارد هیچوقت اشتباه نمی کند چون همه چیز را می شناسد و همه چیز برای او آشکار است چیزی بر او غائب یا مخفی نیست زیرا او حقیقت حکمت و حقیقت علم است ٫ او حقیقت سرّ اللّه است و همه چیز برای او آشکار است . لذا امام علیه السلام همان حقیقت عصمت است . همان عصمتی که در او هیچ تزلزلی راه ندارد و هیچوقت ایرادی در او نیست ...

• #مذهبی
• #امام_شناسی
• #توحید
• #رسانه_شیعه
• #اعتقادات
• #ماه_رمضان