مقررات ملی ساختمان مبحث 4 - ( قسمت 6 )
5 بار بازدید -
دیروز
-
فصل دوم - تعاريف
13
فصل دوم - تعاريف
13
-7 فضاي بهداشتي: فضائي داراي تهويه و روشنايي لازم مطابق مقررات مربوط كه به امكانات و
لوازمي تجهيز شده، تا به منظور تأمين بهداشت ساكنان و استفاده كنندگان ساختمان مورد استفاده
قرار گيرد. اين فضاها شامل مستراح، دستشوئي و حمام و فضاي شستشوي وسائل نظافت م يشوند.
فضاهاي بهداشتي به طور كلي از نظر نوع استفاده بر سه دست هاند:
الف- فضاهاي بهداشتي خصوصي، كه براي استفاده افرادي معين در يك دوره زماني مانند ساكنان
فضاهاي اقامت يا گروهي مشخص از افراد از جمله كاركنان ثابت يك تصرف اداري، در نظر
گرفته مي شوند.
ب- فضاهاي بهداشتي عمومي، كه براي استفاده عموم افراد در نظر گرفته مي شوند. مانند فضاهاي
بهداشتي در ساختمان ها و فضاهاي عمومي، يا فضاهاي اختصاص يافته به مراجعه كنندگان در
تصرف هاي اداري و يا تجاري.
پ- فضاهاي بهداشتي خاص، كه در تصرف ها و فضاهايي مانند بيمارستان ها، آزمايشگاه هاي
تشخيص پزشكي و آسايشگاه ها براي نيازهاي خاص استفاده كنندگان تعبيه مي شوند و بايد از
مشخصات و الزامات مختص خود پيروي نمايند.
-8 فضاي ارتباط و دسترس: فضائي كه ارتباط و دسترسي به تصرف هاي درون ساختمان يا بين
فضاها از طريق آن صورت مي گيرد. چنين فضاهايي ممكن است به عنوان بخشي از ساختمان به
صورت محصور و سرپوشيده طراحي شوند و يا به صورت فضاي نيم ه باز متصل به ساختمان در
مسير دسترس و خروج ساختمان قرار گيرند.
-9 فضاي تأسيسات: فضا هايي مستقل كه تجهيزات و وسايل تأسيساتي ساختمان در آن نصب
مي شوند. اگر چه ممكن است در مواقعي، عمليات نگهداري يا تعمير تجهيزا ت نصب شده در آن
صورت گيرد، فضاي اشتغال محسوب نمي شود.
-10 توقفگاه: محل هاي توقف و نگهداري وسايل نقليه كه شامل توقفگاه هاي وسايل نقليه در فضاي
باز و فض اهاي توقفگاه وسايل نقليه در ساختمان ميشوند.
-11 فضاي توقفگاه وسايل نقليه در ساختمان: توقفگاه هاي مختص وسايل نقلية ساكنان در
ساختمان هاي مسكوني يا ساختمان هايي كه مكان هاي توقف داراي مالكيت يا حق استفادة افراد
معين است، توقفگاه هاي خصوصي محسوب گرديده و توقفگاه هايي كه امكان استفادة عموم از آن ها
ميسر است، توقفگاه عمومي محسوب مي گردند.
دیروز
در تاریخ 1403/07/04 منتشر شده
است.
5
بـار بازدید شده