غلو يا تقصير ؟! امام عليه السلام حقيقتي فوق ادراك بشر

امام علیه السلام، حقیقتی مافوق ادراک بشر ما در علم کلام قاعده‌ای داریم که خیلی‌ها از بیان آن وحشت دارند. من فقط به دو کتاب «بصائر الدرجات» و «اصول کافی» مراجعه کردم و دیدم این قاعده به دوازده طریق روایت شده است. همه کتاب‌ها و منابع حدیثی را ندیدم. فقط دو منبع را دیدم که به دوازده طریق روایت شده بود، و گرنه ابعاد اين قاعده گسترده‌تر از این‌هاست. حالا ببینیم چگونه این روایات معنا می‌شود؟ چون مضمون این قاعده برای کسی ترسناک است که تبحر لازم را در این مباحث راهبردی ندارد و آن اهمیت معرفت در آموزه‌های دینی و میراث روایی است. این روایات که در رجال کشّی هم آمده، به الفاظ متعدد بیان شده است. مثلا فرمودند: ما را از مقام ربوبیت پایین آورید یا منزّه بدارید. برای ما پروردگاری قرار دهید که به سوی او بازگردیم، ما بندگان و مخلوقات خداییم و در هیچ کاری استقلال نداریم. همواره نیازمند و بنده پروردگار عالم هستیم. نه نیازمند بشر، بلکه نیازمند پروردگار عالم هستند. فقیر این و آن نيستند؛ فقیر مَلَک و فَلَک نیستند. فقیر پروردگار هستند، نباید بین این دو خلط شود. دست افتقار و نیازشان به سوی پروردگار عزیز است، نه به سوی فلک و نه به سوى ملک. برای ما خدایی قرار دهید، آن‌گاه آنچه می‌خواهید درباره ما بگویید که به کنه مقام ما نخواهید رسید. حالا اين «بگویید» یعنی چه؟ العیاذ بالله معنایش تجویز دروغ و تحریف و تدلیس نیست. پس چرا می‌فرمایند: «هرچه می‌خواهید بگویید»؟ و بالاتر از آن می‌فرمایند: «هرگز به حقیقت ما نخواهید رسید». اگر شخصی امامان علیهم السلام را خدا پندارد، آنان او را رد می‌کنند که تو اشتباه می‌کنی، ما خدایان نیستیم، ما بنده و مخلوق پروردگاریم؛ ولی در عین حال فوق ادارک و تصور توییم، تو نمی‌توانی ما را درک کنی! گرچه به سخن باطل خود مباهات کردی، ولی درک تو خیلی پایین‌تر از مقام ماست. حتی غالیان هم که سخن و درک باطلی دارند، نمی‌توانند مقام اهل‌بیت علیهم السلام را درک کنند.

• #مذهبی
• #امام_عليه_السلام
• #غلو
• #تقصير
• #ايت_الله_سند